Przejdź do głównej zawartości

Zbigniew Mentzel. Wszystkie języki świata.


 
Kiedyś słuchałam tej książki w Trójce. Potem czytałam, a teraz postanowiłam przeczytać ponownie, by mieć ją świeżo w pamięci na kolejnym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, które to spotkanie, właśnie powieści Mentzela będzie poświęcone. Bohater, Zbigniew Hintz, jest mężczyzną, dla którego niemalże obsesją staje się możliwość wypowiedzi. Pieczołowicie, z wielkim samozaparciem uczy się słówek z różnych języków, wciąż jednak doskwiera mu świadomośc, że "znać słowo" nie oznacza "mówić słowo".

Rozważania nad niemożnością mówienia bohater toczy na tle wspomnień o nieżyjącej już matce i jej nadziejach na sukces syna, o ojcu, o przeszłości i teraźniejszości rodziny.

Przyznaję, że przeczytałam bardziej z obowiązku niż dla przyjemności.

Komentarze

Anonimowy pisze…
:) Witam serdecznie i również pozdrawiam współczytaczkę:)
P.S. Mbmm ależ masz tempo:) już 1 książeczka za Tobą:)
Monika Badowska pisze…
Witaj Paulino:)
Miło, że dużo osób się zapisało, będzie więcej recenzji i więcej zachęty do czytania:)
Anonimowy pisze…
Dlaczego z obowiazku? Nie podobalo Ci sie? Mnie ta ksiazka kusi...
Monika Badowska pisze…
Chihiro,
chodzę na spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki i lubię być przygotowana. I tylko dlatego doczytałam tę książkę do końca.
Nie zachwyciłam się, ale ciekawa jestem Twojego zdania:)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k