Przejdź do głównej zawartości

Jay Kopelman, Melinda Roth. Misja szczeniak. Pozdrowienia z Bagdadu.



Wydane przez
Wydawnictwo Galaktyka

Opowieść podpułkownika wojska amerykańskiego, której głównym bohaterem jest szczeniak znaleziony w Iraku jest historią szalenie wzruszającą i dającą nadzieję.

Pewnego dnia żołnierze Pierwszego Batalionu Trzeciego Pułku Piechoty Morskiej znani jako Lava Dogs znaleźli w opustoszałej budowli szczeniaka. Zabrali go do obozu i sprzeciwiając się rozkazowi operacyjnego A-1 przygarniania wszelkich zwierząt domowych, opiekowania się nimi i dokarmiania ich – przygarnęli psiaka, nadali mu imię Lava, opiekowali się nim, karmili i ukrywali przed wścibskim spojrzeniem służbistów.

Jay Kopelman, którego Lava wybrał na swojego pana, z dnia na dzień bardziej przywiązywał się do psa i z większym bólem myślał o przyszłości swojego czworonożnego przyjaciela. W końcu postanowił działać i rozpoczął nawiązywania kontaktów z ludźmi, którzy mieli mu pomóc wywieźć Lavę z Iraku i dostarczyć do Stanów Zjednoczonych.

Zarzuty stawiane często autorom książek o ich przyjaźni ze zwierzętami dotyczą tego, iż ludzie piszą dużo o sobie, o swoich odczuciach, przemyśleniach. Dla mnie to jednak nie jest wada. Bardzo trudno jest pisać o zwierzęciu w oderwaniu od człowieka – przecież postrzegamy psa lub kota właśnie przez pryzmat swojej z nim historii, to w stosunku do nas owo zwierzę jest wesołe/smutne/mądre/itp.

Największą wartością tej książki w moim odczuciu jest świadomość ciężkiej pracy jaką Jay i inni ludzie wykonali, by pomóc psu. Autor ma świadomość, że może nie jest to postawa jaka spotka się z szeroką akceptacją i doskonale odpowiada na zarzuty, zanim zostaną one postawione:

Dlaczego nie wykorzystałem czasu na niesienie pomocy ludziom, tylko szczeniakowi? Nie wiem, i nic mnie to nie obchodzi, ale przynajmniej c o ś ocaliłem.

Polecam.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k