Przejdź do głównej zawartości

Uczucia. Siostrzane?






Gusię i Nusię, po początkowej niechęci jaka Gusia okazywała małemu śmierdzącemu schroniskiem brzdącowi, połączyła przyjaźń. Znacznie częściej niż Sisi Gusia śpi tuż okok Nusi, wspólnie się bawią, wspólnie kombinują, co by nabroić. 

Sisi jest od ratowania Nusi. Jak Maleńtas miał banie pod okiem i był o krok od narkozy i punkcji owego czegoś, to Sisi wylizała oczko Nusiowe tak, że ślad nie został. Gdy Nusia płacze w podróży, Sisi przygarnia ją do swojego koszyczka. Jednak w codziennych, nie ratunkowo-pilnych chwilach, towarzystwa szalonej Nusi dotrzymuje coraz bardziej szalona Gusia.
Posted by Picasa
P.S. Nusia zachwyciła się wieczkiem od jogurtu;)

Komentarze

Colleen pisze…
your kitties are so cute!
ewko77 pisze…
Mój Zosiek odkrył, że zatyczka z pendrive'a jest kompatybilna z kocią szczęką. Ledwo odebrałam ]:>
kociokwik pisze…
Ewko,
podobnie kompatybilne sa długopisy, pióra, kasztanki, wieczka od jogurtu, gąbki do mycia naczyć i wiele wiele innych przedmiotów;)
PS. Używam pendrive'a wysuwanego - nie ma zatyczki;)
PB pisze…
Cieszę się że Gusia robi się bardziej przekonana i ufna do otaczającego ją świata. To chyba również zasługa szalonej Nusi.
kociokwik pisze…
PB,
chyba tak:) Rozczulające jest widzieć Gusię bawiącą się tak jakby ukradkiem czy czuć jak się mości na kolanach:)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k