Przejdź do głównej zawartości

Ewa Lenarczyk. Zojda z Bieszczad.

Wydane przez
Wydawnictwo Novae Res

Zofia, zwana podrzutkiem diabła, dogląda starutkiej kobiety, która przygarnęła ją, znajdę, wiele lat temu. Gdy zielarka umiera Zojda decyduje się wyjść za mąż za chłopaka sąsiadów. Po bestialskim morderstwie dokonanym na bliskich Franka, młodzi podejmują decyzję o wyjeździe za granicę. Udają się do Lwowa, bo tam mieszka ksiądz organizujący emigracyjne wyjazdy. Zojda i Franek, wraz z wieloma innymi, szukają swego szczęścia na brazylijskiej ziemi - budują domy, ciężko pracują i uczą się żyć z dala od świata sobie znanego, ojczystego.

Pisaną z odrobiną gwary opowieść o kobiecie z Bieszczad, która dzięki uporowi i ciężkiej pracy od przybranej córki zielarki staje się majętną kobietą z autorytetem czytałam z dużym zaciekawieniem, chwilami mając wrażenie, że zamiast fikcji literackiej mam do czynienia z tekstem dokumentalnym. Autorka ukazała wszelkie pozytywne i negatywne cechy życia kobiety w początkach wieku, opisała relacje panujące między ludźmi podczas podróży przez ocean, podczas zajmowania wyznaczonej ziemi na nowym dla emigrantów lądzie, przedstawiła trudności zaadaptowania się do nowych warunków.

"Zodja z Bieszczad" zabrała mnie w świat pionierów, w świat Polaków i ich ciężkiej pracy zmierzającej do tego, by jak najpełniej oswoić się z codziennością nad brzegami Iguacu.

Komentarze

Magia książki pisze…
koniecznie muszę przeczytać!!
systemy pisze…
Zapewne przeczytam. PS. Podoba mi się tytuł tego bloga :)
Monika Badowska pisze…
Isabelle,
:)

Systemy,
cieszę się, ze Ci się podoba:) Mnie również:)
ptc pisze…
Jakis ksiadza, diabeł, starutka kobieta..niezabardzo mnie to przyciaga...
Monika Badowska pisze…
PTC,
czy informacja, że Zojda miała dwóch mężów i kochanka przyciągnie Cie bardziej?;)))
mika pisze…
Wspieram "lokalne inicjatywy" :) dlatego jeżeli rzecz traktuje o Bieszczadach w pewnym sensie to koniecznie musi się ona znaleźć na mojej liście :) dzięki za inspirację!
Monika Badowska pisze…
Mika,
życzę miłej lektury:)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k