Przejdź do głównej zawartości

Znów u weterynarza

Wczoraj zrobiliśmy kotom świństwo. Gdy spokojnie położyły się w koszyczkach do popołudniowej drzemki, zamknęliśmy je i podstępnie wywieźliśmy do lekarza.

Postawienie na wadze wykazało, że koty nie schudły, ale też nie utyły. Zdaje się, że trzeba jeszcze pomniejszyć porcje żywnościowe...

Kociaste zostały zaszczepione (tak, tak - Gusia znów próbowała przekonać pana doktora, że jest bardzo groźną panterą).

Umówiliśmy się na zdejmowanie kamienia z Nusiowych ząbków na 26 października. Przy okazji doktor pobierze próbkę z powiększonych węzłów chłonnych Kociątka - sprawdzimy, co jest przyczyną owego powiększenia.

Kupiłam naiwnie żwirek zapachowy, lawendowy. Okazał się być znacznie grubszy od tego używanego dotychczas i mamy z nim kłopot - nie przesypuje się przez łopatkę.

Poranne pobudki urządzane przez Sisuleńkę trwają. Ale za to jak przyjemnie długi ma się dzień jeśli wstanie się szybciej niż słońce;)))

Zakatarzona i ledwie żywa czekam, aż któraś z Ko-córek postanowi mnie sobą ogrzać. Gusia woli koszyk przy kaloryferze, Sisi - bocianie gniazdo, Nusia - koszyk Sisulkowy.

Wizytę Helenki koty spędziły głownie na spaniu. Tylko, jak zwykle, Nusia dała się namówić na wspólną zabawę.

Komentarze

abigail pisze…
Że nie przytyły też dobrze :). Urwis przestał tyć, gdy mu suche ograniczyłam... Na mokrym nie tyje.
kociokwik pisze…
Abigail,
my dajemy suchego 60 g na 3 koty, więc nie jest to oszałamiająca dawka. Bazujemy teraz głównie na mięsie, choć gdy wstaję rano, wkładam do miseczek po 1 - 1,5 łyżeczki puszki - bladym świtem (albo przed świtem) nie jestem w stanie wykrzesać z siebie nic więcej;)
ewko77 pisze…
Zdrowia życzę!

Z ciekawości: jak ten Enisyl - sprawdza się?
kociokwik pisze…
Ewko,
no, własnie u Nusi nie bardzo. Ale koleżanka mówiła, że u jej kotka widać poprawę;)
ewko77 pisze…
Zdaje się, że u niektórych kotów sprawdza się Interferon (ludzki, odpowiednio przygotowany).
jerzyki pisze…
U pani:
"Umówiliśmy się na zdejmowanie kamienia z Nusiowych ząbków na 26 października.
Kupiłam naiwnie żwirek zapachowy, lawendowy."
W kraju [GUS]:
ok.27 % gospodarstw domowych żyje poniżej minimum egzystencji.
kociokwik pisze…
Jerzyki,
proszę mi tu propagandy socjalistycznej nie uprawiać.

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k