Przejdź do głównej zawartości

Dla dzieciaków (51)

Anna i Krzysztof Kobusowie, Podróżownik



Powoli zbliżają się wakacje i choć jeszcze nie do końca wiemy na co będzie można sobie pozwolić, a na co nie - zaczynamy myśleć o letnim wypoczynku. Podróżownik, ten lub jego inne tomy, będą doskonałym pomocnikiem i dziennikiem podczas planowania i dokumentowania rodzinnych wypraw.

Zwierzęta, klimat, zabytki, ulubione potrawy kulinarne, znaki drogowe, środki transportu, zabudowa miast - temu wszystkiemu (oraz innym tematom) poświęcone są kolejne strony Podróżownika. To publikacja, która pozwala uważniej patrzeć na odwiedzane miejsca, stawia przed dziećmi zadania, które pozwolą lepiej zapamiętać otoczenie, w którym odpoczywają, a po pewnym czasie - z nostalgią wrócić do minionych podróży.

Jeśli orientujecie się w rynku planerów tworzonych dla dorosłych, to zapewne wiecie, że powstają również te poświęcone podróżom. Tu mamy wersję dla młodszych, wersję rozbudowaną o różnego typu zadania pozwalające czerpać radość z podróży.

Bogna Sroka-Mucha, Czapu Czipu - zabawy z wyobraźnią


Propozycja zdecydowanie dla najmłodszych z nowego-starego wydawnictwa Egmont, które od teraz promować będzie swoje dziecięce książki logiem HarperKids. 

Czapu Czipu to chłopczyk, którego głównymi atrybutami są papierowa czapka na głowie i niczym nieskrępowana ciekawość świata. Chłopiec ów z tegoż zamiłowania do poznawania otoczenia zadaje pytania. Pyta co tak kapie, co człapie, świszczy i co tak skrobie. Szukając odpowiedzi na zadane pytanie przygląda się różnym przedmiotom, istotom, zjawiskom, które wydają dźwięki. I tu nalezą się wielkie brawa dla autorki za jej kreatywność dziękonaśladowczą. Bo też trąbka piszczy riii, triii, friii, czarownica obiera marchewkę chryt, chryt, chryt, a wieloryb pryska wodą pfffffff, pfffffff, pffffffff.

Zabawa dźwiękami, ich powtarzanie, modulacja głosu podczas tej czynności, zachęcanie dziecka do zabawy w parskanie, człapanie i wydawanie wszelkich odgłosów o jakich mowa w książeczkach to doskonały czas na naukę przez zabawę, na rozwój dziecięcej mowy, a także więzi między dzieckiem i dorosłym, którzy bawią się wspólnie z Czapu Czipu.

Miguel Gouveia, Raquel Catalina, Kocyk


Kocyk to taka książka, po lekturze której ma się dużo emocji, ale brakuje słów, by je nazwać, tak, by nie utracić ich istoty i wzruszeń jakie wywołują. 

Fabuła jest opowieścią zaczerpniętą z tradycji opowieści żydowskich. Józef, po narodzinach, otrzymuje od dziadka kocyk. To jego ulubione okrycie, zabawka, towarzysz. Gdy materiał się zużywa, chłopiec idzie do dziadka, a ten - swoim krawieckim okiem - ocenia, że można z kocyka zrobić kurtkę. Józef jednak rośnie, a kurtka staje się powoli zbyt ciasna. I wówczas chłopiec znów biegnie do dziadka...

Co widać w tej książce? Widać miłość dziadka do wnuka i wnuczka do dziadka. Widać szacunek jaki Józef okazuje dziadkowi i czułość z jaką starszy pan traktuje wnuka. Widać przywiązanie do rzeczy, która podarowana przez bliskiego nam człowieka jest dla nas najważniejsza pod słońcem. 

Nie będę Wam zdradzała wszystkiego, co poczułam po lekturze Kocyka - przepięknie zilustrowanej opowieści. Mam tylko nadzieję, że w Was i dzieciach, z którymi będziecie czytać historię Józka i jego dziadka, obudzi się mnóstwo emocji i wspomnień.

Polecam!

P.S. Kropka to nowe wydawnictwo na naszym rynku. Za tydzień przedstawię ich kolejną książkę, zapraszam już dziś:-)

Komentarze

Bardzo zaciekawił mnie "Podróżownik". Nie słyszałam wcześniej o czymś podobnym chyba...
Książkę obebrałam - cała, i znalazłam pocztówkę w środku - dziękujemy!
A wydawnictwo nas zaciekawiło, będę obserwować :)
Monika Badowska pisze…
Natalio,
:-)

Drevni Kocurek,
dziękuję za wiadomość:-)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj