Przejdź do głównej zawartości

Mariola Zaczyńska. Więcej niż siostry.

 


Dawno nie czytałam nic Marioli Zaczyńskiej, więc gdy zobaczyłam na bibliotecznej półce jej ostatnio wydaną książkę, pomyślałam, ze pora wrócić do tej autorki. Wróciłam i jakież było moje zdumienie, gdy zamiast lekkiej, prostej historii dostałam powieść osadzoną w realiach zmagań z przeszłością, nieprzepracowanych traum i odrobiny grozy.

Benita to dziennikarka, która odchodząc z warszawskiej telewizji zdecydowała się na pracę w lokalnym, siedleckim, portalu internetowym, którego jest gwiazdą. Roma, towarzyszka Brudera, psa tropiącego, jest ratowniczką działającą w szeregach straży pożarnej, gdzie wraz ze swoim psem szuka żywych ofiar katastrof i wypadków. Niegdyś niemalże jak siostry, dziś nieprzyjaciółki trzymające się od siebie z dala. Życie Siedlcach i bywanie w podobnych kręgach towarzyskich nie ułatwia im wzajemnego unikania, a one - stanowiąc dla siebie wciąż jątrzące się mentalne rany - siłą wydarzeń zbliżają się ku sobie.

Obydwie kobiety sportretowane przez Mariolę Zaczyńską są bardzo wyraziste. To niemalże modelowe przykłady postaci - bardzo się od siebie różniących, podążających w życiu innymi ścieżkami, bo, jak wyraźnie pokazuje to autorka, wychowanymi w inny sposób. Jedną z nich kształtowała matka szantażująca emocjonalnie ojca, drugą - dziadek żołnierz.

W powieści Więcej niż siostry znajdziecie i nieco ironiczny ukłon w stronę działania mediów, i dobrze opisane relacje międzyludzkie, wraz z ufnością, zakochaniem, namiętnością, i to, co Mariola Zaczyńska podkreśla bardzo wyraźnie - portret psychiczny kobiet, które dorastały bez ojca.

Polecam gorąco.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj