Przejdź do głównej zawartości

Agnieszka Tyszka. Wyciskacz do łez.


Wydane przez
Wydawnictwo Nasza Księgarnia

Podczas ostateniego pobytu w bibliotece pierwsze kroki skierowałam do działu dziecięco-młodzieżowego. Wychodząc stamtąd w ręce miałam powieść Agnieszki Tyszki, a w myślach miłe i niezobowiązująco* spędzone popołudnie.

Mariannę, uczennicę szkoły klasztornej, samotnie wychowuje matka. Kostyczna, zasznurowana, działająca - zdaniem córki - według schematów i jakby przed widzami oceniającymi jej życie. Jedyna osobą z jaką porozmawiać może dziewczyna jest ciotka Alicja, ale i ona ma wiele tajemnic i tematów, których nie chce poruszać w rozmowach z siostrzenicą. Gdy Marianna szukając płatnego zajęcia trafia do domu starszej pani, okazuje się, że życie - choć trudne - warte jest tego, by owe trudy przezwyciężać.

O przyjaźni, szczerości, złym dzieciństwie, różnicach pokoleniowych i niebieskich motylach. Polecam.

* Gdybym była nastolatką lub matką nastolatki pewnie czułabym się zupełnie inaczej. Zobowiązana do uważnej lektury i wyciagania wniosków. Ale nie jestem i nie muszę ;-)

Komentarze

Unknown pisze…
Cóż, ja nastolatką już chyba nie jestem, więc też mogę podejść do książki niezobowiązująco ;)

Zapraszam serdecznie do mnie ;)
Chociaż nastolatką nie jestem i matką nastolatki też nie to czuję się zwolniona z obowiązku przeczytania tej książki, chociaż sam opis jest odrobinę zachęcający.
kolodynska.pl
Monika Badowska pisze…
Kulturko,
zdecydowanie;-)

Anno,
:-)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj