Przejdź do głównej zawartości

Choinka

Obraz
Autor:
Z. wniósł choinkę, a ja czatowałam z aparatem. Oto efekty:



 Wojtka zainteresował kulinarny aspekt choinki. 


 Duszka musiała zostać przyniesiona. Nie wyraziła zachwytu.

 Rozplątywanie światełek to ważne zadanie. Wymaga kociego nadzoru.
 Prezent :-)

Komentarze

wilddzik pisze…
Nie ma to jak kocia ciekawość świata :-)
Wesołych świąt.
niedziela, grudnia 23, 2012
magda pisze…
Dla takiego audytorium pełnego podziwu warto było kupować i ubierać choinkę,świętujcie ,jest piękna!!!!
niedziela, grudnia 23, 2012
L.B. Abigail pisze…
Prezent najładniejszy :D... :)
niedziela, grudnia 23, 2012
Mags pisze…
Też nie mogłam doczekać sie tego momentu;) Choinka i kot to wspaniały duet;)
niedziela, grudnia 23, 2012
Maskotka pisze…
To samo mi przyszło do głowy :))
niedziela, grudnia 23, 2012
Alison pisze…
Kontrola i odbór musi być ... koty się spisały, a choineczka pięknie, cieplutko świeci :-)))
niedziela, grudnia 23, 2012
Leonek pisze…
Wesołych Świąt :))
niedziela, grudnia 23, 2012
kociokwik pisze…
:-) Wesołych Świąt:-)
poniedziałek, grudnia 24, 2012
kociokwik pisze…
Zgadzam się z Wami:-)
poniedziałek, grudnia 24, 2012
kociokwik pisze…
Pięknie wygląda Twój Salem pilnujący prezentów:-)
poniedziałek, grudnia 24, 2012
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę
10 komentarzy
Czytaj dalej »

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Autor:
Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj
2 komentarze
Czytaj dalej »