Przejdź do głównej zawartości

Aneta Jadowska. Bogowie muszą być szaleni.

Wydane przez
Wydawnictwo Fabryka Słów

Z przyjemnością spotkałam się kolejny raz z Dorą, Joshuą, Mironem oraz ich przyjaciółmi i nieprzyjaciółmi. Na szczęście oczekiwanie na książkę "Bogowie muszą być szaleni" mogłam uprzyjemnić sobie lekturą opowiadań z oficjalnej strony Autorki, ale jednak, co powieść, to powieść - prawda?

Już dawno temu doszłam do wniosku, że czytanie opisów fabuły książek nurtu fantastycznego może w osobach rzadko (lub wcale) sięgających po tego typu literaturę, budzić popłoch. Teodora Wilk, magiczka z dwóch linii rodzinnych, po ojcu i po matce, mieszkająca w świecie równie magicznym jak ona sama i jej przyjaciele lub nieprzyjaciele. Świat Dory zapełniają anioły i diabły (ten najbliższy), nekromanci, wilkołaki, wampiry i inne tego typu stworzenia (ten dalszy). Wśród nich wszystkich młoda, ponętna mimo niedbałego image'u, kobieta, która tłamsi własną magię płodności na rzecz magii związanej z walką. Jak się okazuje - owe skrzyżowane magiczne dary od przodków nie są jedynymi, jakie antenaci postanowili przekazać Dorze. Okazuje się to w sytuacji dość niespokojnych rozmów z wilkołakami...

To, w jaki sposób Aneta Jadowska opisuje perypetie Dory, przekonuje mnie do jej twórczości. Zarówno pierwsza część, opowiadania związane z cyklem, jak i część, którą właśnie przeczytałam budzą we mnie sympatię dla bohaterów, ale i dla samej Autorki. Akcja powieści, która nie daje szans nudzie, wyraziste postacie, czające się w tle wydarzeń tajemnice, których nie znamy na równi z bohaterką, sprawiają, że jeszcze wyraźniej poczułam to, co przy lekturze "Złodzieja dusz" - aż kusi, by wkroczyć w świat wykreowany przez Anetę Jadowską. I, choć świat przedstawiony w "Bogowie muszą być szaleni" wydaje się być mroczniejszy niż w poprzedniej książce, a metody stosowane przez inicjatora wydarzeń burzących kruchy spokój między nacjami, zastanawiająco brutalne - otoczenie Dory Wilk wydaje się kuszące.

Jeśli szukacie książki, która pozwoli zapomnieć Wam o szarości dnia powszedniego, sięgnijcie po powieść "Bogowie muszą być szaleni" :-)

P.S. Wydawnictwo sugeruje muzykę jaka współgrać będzie z lekturą.

Komentarze

A ja sie zastanawiam, jak to wygląda od strony prawnej, jeśli chodzi o tytuły, bo nie da się ukryć, że autorka podkradła dwa (świetne) tytuły (film, kiedyś wielki hit kinowy i książka - może mnij znana, ale za to bardzo znanego autora, Mastertona). Czy tego nikt nie kontroluje na naszym rynku??

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj