Przejdź do głównej zawartości

Jolanta Kwiatkowska. Pułapka Nowego Roku.


Wydane przez
Wydawnictwo MG

Dwa dni temu pisałam, że bohaterki książek kobiecych dojrzały i nie są już szalonymi trzydziestolatkami na rozstaju dróg życia. Okazuje się, że i dojrzałość może być porą sprzyjającą temu, by zdecydować się na podsumowanie dotychczas przeżytych lat oraz podjęcie zobowiązań wobec siebie co do tego, co zrobić z kolejną częścią życia.

Katarzyna kończąc rok zakończyła pracę zawodową. Gdy córka zamyka za sobą drzwi wychodząc na bal sylwestrowy główna bohaterka postanawia dokonać rachunku sumienia; wraca myślami do pierwszego małżeństwa, do drugiego, do samotności. Myśli o dorastaniu córki, o swoich szczęśliwych i nieszczęśliwych chwilach, przyjaciołach.

Pomysł na historię wydaje mi się ciekawy. Jednak sposób zrealizowania pomysłu budził mój opór. Czułam się znużona chaotycznością bohaterki. Uwierały mnie kolejne czytane zdania, szczególnie te, w których bohaterka prowadziła dialogi. To, że wciąż dyskutowała sama ze sobą, jakby się spiesząc, również robiło niekorzystne wrażenie.

Niestety - nie udało mi się spotkanie z książką Jolanty Kwiatkowskiej.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj