Przejdź do głównej zawartości

Torba z książkami

Agatha Christie. Autobiografia.
Nie wszystkie biografie mogę czytać, choć zdarza mi się sięgać po nie coraz częściej. Autobiografię Agaty Christie czytuję z przyjemnością. Lubię wyobrażać sobie „królową kryminału” w historiach, które opisuje.

Andrzej Pilipiuk. Norweski dziennik. Tom 3. Północne wiatry.
Zakończenie trylogii norweskiej. Dla tych, którzy czytali dwa wcześniejsze tomy i są ciekawi o co chodzi.

Agatha Christie. Tajemniczy gość.
Gdy opisałam fabułę tej książki zdumiałam się jej zawiłością. Chyba nie umiem opisać tego tak, żeby dało się coś z tego zrozumieć. Jest o zabójstwie, zemście, skrywanych uczuciach i szaleństwie.

Andrzej Stasiuk. Noc.
Kontrast między Europą Zachodnią i Środkowo-Wschodnią. Głos należy do mieszkańców tych drugich bezdroży.

Szczepan Twardoch. Epifania wikarego Trzaski.
Opowieść o młodym księdzu zesłanym do małego miasteczka śląskiego. O tym, jak mu tak źle i o cudzie, jakiego doświadczył. Przestroga przed tym, że cuda nie zawsze mają boskie pochodzenie.

Marek Kochan. Plac zabaw.
Dwóch mężczyzn. Dwa sposoby na życie. Rodzina i brak rodziny. Warte przeczytania.

Bozidar Jeziernik. Dzika Europa. Bałkany w oczach zachodnich podróżników.
Miałam nadzieję, że to współcześni podróżnicy. Jednak Jeziernik zebrał doświadczenia podróżników z kilku ostatnich wieków i to nie zainteresowała mnie aż tak, by książkę przeczytać całą.

John Berendt. Północ w ogrodzie dobra i zła.
Savannah. Specyficzni ludzie. Bale, przyjęcia bożonarodzeniowe. I morderstwo, za którym kryją się inne, skrywane dotychczas, fakty.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj