Przejdź do głównej zawartości

Coco Chanel

Obraz
Autor:


Wczoraj wybrałam się do kina na "Coco Chanell". Miałam nadzieję, że będzie to film opowiadający przede wszystkim o pracy Gabrielle Bonheur Chanel, a nie o jej życiu miłosnym.
Etykiety:

Komentarze

Mary pisze…
miałam się wybrać bo Audrey podobno dobrze zagrała. Chciałam sama się przekonac, ale przegapiłam zapomniałam i tak wyszło że juz nie graja. Może kiedyś na dvd
niedziela, października 04, 2009
Mary pisze…
Czekam na recenzję Stasiuka, bo mysle o kupnie ;)
niedziela, października 04, 2009
Monika Badowska pisze…
Mary,
a u mnie dopiero grali;)
Recenzję postaram się napisać jutro:)
niedziela, października 04, 2009
Vi pisze…
czekam na recenzję, choć u mnie już po premierze, to może jeszcze puszczą. Dziś chyba wybiorę się na "Dzieci Ireny Sendlerowej".
poniedziałek, października 05, 2009
Monika Badowska pisze…
Virginio,
na jaką recenzję?
poniedziałek, października 05, 2009
Anonimowy pisze…
Chyba u nas w błąd wprowadza tłumaczenie tytułu - w oryginale to "Coco avant Chanel" czyli przed Chanel, przed projektowaniem i sławą. Filmu nie widziałam i specjalnie mnie do niego nie ciągnie, zobaczę jak będzie w TV albo na dvd :)
środa, października 07, 2009
Monika Badowska pisze…
Mandżurio,
aaa widzisz, nie pomyślałam o anglojęzycznym tytule...
czwartek, października 08, 2009
vmr pisze…
Byłam równie rozczarowana - chciałam obejrzeć film o twardej babce, a zobaczyłam niunię słaniającą się przy facecie. A czytałam, że tą rolą pani Audrey wyzwoli się spod piętna "Amelii". Śmiem wątpić. ;)
poniedziałek, października 12, 2009
Monika Badowska pisze…
Vmr,
żadnego uwalniania się spod wpływu Amelii nie zauważyłam;)
wtorek, października 13, 2009
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę
10 komentarzy
Czytaj dalej »

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Autor:
Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj
2 komentarze
Czytaj dalej »