Przejdź do głównej zawartości

W fachowym obiektywie

Obraz
Autor:
W niedzielne popołudnie mieliśmy gości. Odwiedziły nas Misia i Wera, które umieją - a to wielka sztuka - zrobić zdjęcia czarnemu kotu tak, by było widać coś więcej niż bryłę. Tunia nie ułatwiała dziewczynom zadania, ale one, jak zwykle, wykonały kawał dobrej roboty.






Dziękujemy i gratulujemy talentu:-)

P.S. Przypominam - Tunia szuka domu.
Etykiety:

Komentarze

Anonimowy pisze…
Będzie dobrze! Musi być! Z całych sił trzymam kciuki wraz z moimi dwoma Kocórkami;)!!
środa, sierpnia 24, 2011
Anonimowy pisze…
Powyższy komentarz miał znaleźć się pod wpisem o Duszce, ale chyba coś mi nie wyszło tak jak powinno...
środa, sierpnia 24, 2011
Ewcia pisze…
hm, faktycznie pięknie wyszła:)
środa, sierpnia 24, 2011
Anek73 pisze…
Kicia wygląda dokładnie tak, jak nasza Martynka :)

http://anek73.blox.pl
środa, sierpnia 24, 2011
kociokwik pisze…
Dziękujemy! [domyśliłam się:-)]

Ewcia,
:-)


Anek,
:-)
środa, sierpnia 24, 2011
abigail pisze…
Piękna! I świetne zdjęcia. Kciuki za dom!
środa, sierpnia 24, 2011
Klub Kota Jasna 8 pisze…
Zdjęcia są c u d o w n e !
Zrobić czarnemu zdjęcie to wielka trudność i sztuka...
środa, sierpnia 24, 2011
Ewa pisze…
Przepiękne zdjęcia, kicia cud-miód :)
Trzymam mooooocno kciuki za znalezienie nowego domku!
środa, sierpnia 24, 2011
Agnieszka pisze…
Zdjęcia cud-miód. Piękne zdjęcia z cudownym kotem. Na pewno szybko znajdzie dobry domek ;).
czwartek, sierpnia 25, 2011
Isabelle pisze…
Tunia jest przecudna. :)
czwartek, sierpnia 25, 2011
Leonek pisze…
Ślicznotka :) Zdjęcia przepiękne :)
czwartek, sierpnia 25, 2011
kociokwik pisze…
Abigail,
:-D

Klub Kota Jasna 8,
wiem, że trudność - dlatego prosiłam o pomoc. Dziewczyny są szalenie utalentowane.

Ewa,
dzięki:-)

Agnieszko,
mamy taką nadzieję:-)

Isabelle,
:-D

Leonek,
dzięki:-)
sobota, sierpnia 27, 2011
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę
10 komentarzy
Czytaj dalej »

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Autor:
Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj
2 komentarze
Czytaj dalej »