Przejdź do głównej zawartości

Gunter Schiwy. Wielki skarbiec mazurskich bajek, legend i podań.



Wydane przez
Wydawnictwo Borussia

Tytuł umieszczony wewnątrz książki brzmi : 18 ludowych gawęd z mazurskiej krainy o ludziach, demonach, bóstwach oraz innych przemijających sprawach opisanych przez Guntera Schiwy’ego. Oprócz owych legend w książce autor umieścił także przepisy na swoje ulubione potrawy, wraz z krótkim opisem na temat okoliczności w jakich owe dania przygotowywała jego mama.

W przedmowie znajdziemy informację o pochodzeniu spisanych przez niego bajek. Jako, że autor wywodzi się w miejscowości Krzyże to i w tamtych okolicach usłyszał od babki i matki zebrane w tomie podania.

Bohaterami legend jakie z dzieciństwa pamięta Gunter Schiwy są gospodarze, biedni parobkowie, sprytne baby wiejskie i oczywiście diabły. Bajki niosą ze sobą przesłanie – dobro zwycięża. Wskazują także na istnienie świata, który ukryty jest w ludzkiej pamięci, odstępach leśnych, w toniach mazurskich jezior . Świat ten może okazać się niebezpieczny, więc trzeba traktować go z wielkim szacunkiem.

Oprócz wydarzeń jakie przywołuje Schiwy w legendach dostrzec możemy obraz społeczności mazurskiej. Ciekawie czyta się o tym, że mieszkańcy Krzyży obserwując znaki na niebie przewidywali wojnę, a ta rozpoczęła się w oddalonej o 12 km Polsce w 1939 roku.

Książka Guntera Schiwy przywołuje świat, którego już nie ma. Nie ma Prus, nie ma Mazurów i tylko w zbiorach (nielicznych) baśni możemy poczuć ten nieistniejący klimat, otoczenie, kulturę. Miło było zanurzyć się w bajkowej rzeczywistości.

P.S. Książka jest dwujęzyczna; teksty w niej umieszczone są w języku polskim i w niemieckim. Anno, może to coś dla Ciebie i Twojej córki?

Komentarze

Anonimowy pisze…
Lubie takie zbiory legend.A czytałaś powieśc E.Wiecherta "Dzieci Jeronimów"?
Monika Badowska pisze…
Szamanko,
wiem o istnieniu tej książki, ale nie czytałam. Wielu książek jeszcze nie czytałam:/

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj