Przejdź do głównej zawartości

Wakacyjne kotki


















Komentarze

hersylia810 pisze…
Jaka duża Nusia! Jaka biała Gusi buzia! A Sisiulka jak pięknie prezentuje wąsiki!
zuzanna pisze…
Nie będę oryginalna-jaka duża Nusia!Smukła jak egipska figurka.A ptaszki niech lepiej nie podlatują.....
kociokwik pisze…
Nusia długa i pajęcza jak nastolatka;))) Gusia potrafi cały wieczór przesiedzieć na oknie. A Sisuleńka soicko leży na wysokościach - tam gdzie Maleńtas jeszcze jej nie przeszkodzi.

Zapraszam do obejrzenia innych zdjęć: link "Kotki trzy"
mosame pisze…
Jakie ładne logo macie. Ciri już na stałe zamieszka z kociastymi, że też na nim widnieje?
Oglądałam zdjęcia trzech kotków. Ciekawość kota rośnie wprostproporcjonalnie do kociej długości :)
Brahdelt pisze…
Ale maleńtas szybko rośnie, z wpisu na wpis!... *^v^*
kociokwik pisze…
Mosame,
Ciri co prawda z nami nie zamieszka, ale skoro należy do rodziny i na dodatek jesteśmy u niej -należy ja uwiecznić:)
A Nusia - faktycznie - coraz ciekawsza;)))

Brahdelt,
dumni jesteśmy z tego rośnięcia przeogromnie:)
nougatina pisze…
Wiesz, ostatnio dyskutowałyśmy w pracy o przygarnięciu kota ze schroniska. Koleżanka była przeciwna, bo jej znajoma wzięła dwa i długo się nimi nie nacieszyła. Już miałam powiedzieć "To co, mają umierać w schronisku, bo lepiej się do nich nie przywiązywać?", ale w zamian opowiedziałam im historię Nusi :) Mam nadzieję, że kogoś zainspiruje :)
kociokwik pisze…
Nougatino

też mam taką nadzieję:) Pozdrawiam:)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj