Przejdź do głównej zawartości

Choinko piękna jak las...




















Komentarze

millena4 pisze…
Ciekawa jestem czy będą wspinaczki na szczyt choinki :)
Helenka też będzie ?
kociokwik pisze…
Milleno
wspinaczek chyba nie będzie (bo ostre kolce zostawiłyby ślady na deklikatnych kocich łapkach). Są za to skoki z parapetu w celu złapania w locie bombki;)))Helenka będzie z pewnością:)
ewung pisze…
tak - koty kochają choinkę :-)
alexls pisze…
U nas zywa choinka jest co roku - kociaki uwielbiaja bawic sie choinkowymi ozdobami - niewazne czy to sniezynka,sukierek czy bombka... Tak dlugo majstruja przy upatrzonej ozdobie az ja sciagna i potem ganiaja sie po podlodze z tymi "zdobyczami"
Niech i one maja cos przyjemnego z tego swiatecznego zamieszania:)
Nigdy jednak sie nie wspinaly po drzewku...A! W naszym stojaku jest pojemnik na wode, zeby choinka za szybko nie uschla - zawsze sluzy kociakom jako dodatkowe poidelko;)
PB pisze…
Sama radość takie drzewko !
kociokwik pisze…
Nasza choinka osadzona jest w plastikowym stojaku do którego nalewa się wody - dla stabilizacji. Dziś Nusia i Sisi pomagały Tacie stroić choinkę a później Nusia - straszliwie zmęczona pracą piła z stojaka choinkowego;)
Zdjęcia z dzisiejszego ubierania choinki powiesze jutro:)
Brahdelt pisze…
Ciekawe, a moja kota ma choinkę każdego roku głęboko w nosie, wcale jej nie interesuje, że nagle w domu wyrosło drzewo, ani dyndające bombki, ani łańcuchy...

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj