Przejdź do głównej zawartości

Dobrych Świąt


Komentarze

Anonimowy pisze…
i wzajemnie
Wszystkiego dobrego :-)
Anonimowy pisze…
A ja życzę Ci -
wszystkiego tego,
co miłe i dobre ;)
Anonimowy pisze…
Radosnych, pogodnych świąt:)
Lilithin pisze…
Spokojnych, zaczytanych świąt :)
Anonimowy pisze…
Spokojnych , zdrowych , radosnych Świat życzę.
Monika Badowska pisze…
Mili Moi Czytelnicy
dziękuję za pamięć:)
Bazyl pisze…
Niech się darzy, jak mawia znajomy proboszcz :)
Anna pisze…
Pięknych świąt!
Karolina.ja pisze…
Dobrych Świąt Narodzenia Bożego!
Anonimowy pisze…
I Tobie i Bliskim również Wspaniałych ;)
Beata Woźniak pisze…
Wszystkiego najlepszego :)
Inblanco pisze…
Wesołych świąt! :)
Spokojnych, zdrowych, pełnych ciepła i radości Świąt życzy M.
Anonimowy pisze…
Wesołych, spokojnych i smakowitych książkowo świąt życzę :)
Sara Deever pisze…
Życzę również spokojnych świąt.

Za późno tu zawitałam. "Drobny kłopot" jak dla mnie dobra książka w dodatku z lekkim humorem.

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj