Przejdź do głównej zawartości

Oto ja



Chiara
na swoim blogu zaprosiła do zabawy. Skusiłam się:) 

Komentarze

Anonimowy pisze…
dobra, sama odkryłam;)
a w ogóle, to nie znałam Twojego tego bloga, to znaczy nie wiedziałam, że Ty to Ty;) zamotałam??
Monika Badowska pisze…
Chiaro,
nie zamotałaś:) Historia tego, że jestem mbmm, prowincjonalną nauczycielką i ostatnio jeszcze kociokwik jest długa i pogmatwana, więc nie da się tłumaczyć :)))
Anonimowy pisze…
szkoda tylko, że nie chciałaś się ze mną (na przykład na priva) tą wiedzą podzielić, ale...od czego są statystyki;)
teraz Cię już dodałam i się nie wymigasz hahaha, zabrzmiało groźnie?:)
Monika Badowska pisze…
Chiaro,
zostawiłam komentarz u Ciebie:)
Anonimowy pisze…
Podobieństwo uchwycone!
Anonimowy pisze…
Świetnie wyglądasz Mbmm!:)
Monika Badowska pisze…
Pani Joanno,
dziękuję:)

Foxinno,
dziękuję:)
la polaquita pisze…
Masz super fryzurkę;) I z książką, jak ma być!
Mbmm, dziękuję Ci bardzo za propozycję, którą zostawiłaś na moim blogu (miałam problemy z internetem i dlatego dopiero teraz zobaczyłam), ale byłoby to zbyt trudne do zorganizowania. Mieszkam za granicą i nie mam polskiego konta, żeby przesłać pieniążki. Może spróbuj na allegro? Na pewno ktoś się skusi:)
Pozdrawiam serdecznie!
Monika Badowska pisze…
Dziękuję:) Rozumiem i pozdrawiam:)
Anonimowy pisze…
Humanistka jak się patrzy :)
Monika Badowska pisze…
Kala,
a gdzie Twój portret?:)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj