Przejdź do głównej zawartości

Miło mi...

Obraz
Autor:
jest powiadomić o tym, że Pani Katarzyna Enerlich napisała drugą, po "Prowincji pełnej marzeń", powieść. Tym milej, że na okładce "Prowincji pełnej gwiazd" Autorka zdecydowała się zamieścić fragment recenzji napisanej przeze mnie.











Komentarze

nutta pisze…
Gratuluję uznania Autorki :)
czwartek, stycznia 28, 2010
Alicjonka pisze…
Witam :) Raczkuję na paletku bloggerek/bloggerów, którzy opisują swoje refleksje po przeczytaniu lektury... Zapraszam :) Szczególnie - że obie mamy ten sam zawód (nauczyciel) - co prawda, ja za pół roku dostanę dyplom... ale już prawie ;) Pozdrawiam
czwartek, stycznia 28, 2010
Monika Badowska pisze…
Nutto,
:)

Alicjonko,
witaj:) Zajrzę z przyjemnością.
czwartek, stycznia 28, 2010
Edyta pisze…
miła wiadomość :)
czwartek, stycznia 28, 2010
paulina654 pisze…
Moje gratulacje!
Jak tylko będę miała okazję mieć tą książkę w dłoni pierwsze co zrobię to przeczytam ten fragment :)
czwartek, stycznia 28, 2010
naczynie gliniane pisze…
Super! I brawo:) A zacytujesz tu samą siebie? Co napisałaś?
czwartek, stycznia 28, 2010
Monika Badowska pisze…
Edith,
:)
Paulino,
:)
Naczynie_gliniane,
oto link: http://prowincjonalnenauczycielstwo.blogspot.com/2009/08/katarzyna-enerlich-prowincja-pena.html
:)
piątek, stycznia 29, 2010
Anonimowy pisze…
Jak miło :) Cieszę się i gratuluję :)
poniedziałek, lutego 01, 2010
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę
10 komentarzy
Czytaj dalej »

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Autor:
Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj
2 komentarze
Czytaj dalej »