Przejdź do głównej zawartości

Przed podróżą



Sisi była nostalgicznie nastrojona (vide zdjęcie). Była do chwili, gdy wyjęłam torbę z szafy. Bo Sisi uwielbia wskakiwać do torby i włazić do reklamówek.

piątek, 17 listopada 2006

Komentarze:

Gość: , dxe130.internetdsl.tpnet.pl
2006/11/17 17:26:53
wygkąda conajmniej jakby siedziała na jakimś postumencie ,widok jak zagraniczny, swietne ujęcie szkoda ,że leżą tam słuchawki to trochę bzaburza,ależ to jest supermodelka:)))))
daria_nowak
2006/11/17 17:27:16
I własnie dlatego mam swira na punkcie chowania reklamówek! Bo ciągle się martwię, ze się głupi glut w tym udusi... Takie prywatne zboczenie;)
mbmm
2006/11/18 08:50:54
U nas reklamówki wiszą wysoko nad wanną w innej, większej reklamówce, a do zaspokajania potrzeb Sisula związanych z zabawą czymś foliowym używamy opakowania po chusteczkach higienicznych (oczywiście pilnie nadzorujemy zabawę).
daria_nowak
2006/11/19 13:53:49
Mbmm>> czyli tez lekka shiza:) U mnie upchnięte w szufladzie:)
A nowym odkryciem gluta są papierki z papierosów i opakowania po batonikach...:)

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj