Przejdź do głównej zawartości

Zabawne koteczki








Sisi i Nusia często się razem bawią. Co oczywiście nie przeszkadza Sisi w sytuacji, gdy czuje, że Nusia zagraża jej poczuciu indywidualności, wyjaśnić przy pomocy syków i pięści, że nie należy włazić tam, gdzie kota nie chcą. Ale zabawy są pocieszne... Ko-córki ganiają się, sprawdzają swoją wrażliwość na dotyk i czujność. Dziś udało mi się je przyłapać z aparatem.
P.S. Rozmawiałam dziś z panią, od której mamy Sisi. Mama Sisi wciąż jest u tej pani i miewa się dobrze:)

Komentarze

ewung pisze…
Ale fajnie się piętrowo usadowiły. Na ostatnim zdjęciu Nusia dostała kosmicznych oczu - na miejscu Sisi miałabym się na baczności
kociokwik pisze…
Ewung,
a my tylko modlimy się, żeby tv nie spadł i zbieramy rozrzucone kocią ekspresją gazety;)
Anonimowy pisze…
bardzo zabawne:)))))))))
madziaro pisze…
Jestem z siebie dumna, przeczytałam całe archiwum, ot tak, dla własnej przyjemności :)
Pozdrawiam,
Magda vel madziaro rodem z Jaworzna, obecnie na obczyźnie ;), razem z czarną kocicą Funią :)
kociokwik pisze…
Magdo,
też jestem dumna:) POzdrowienia dla Ciebie, głaski dla Funi:)
madziaro pisze…
A właśnie, sklerozę galopującą mam i zapomniałam przekazać głasków i drapów za uszami i po brzuszkach dla wszystkich koCórek :)
nougatina1 pisze…
Podpowiedzcie naszym kotom, jak się bawić bez nadmiaru syków i łapopczynów. Bo jak na razie u nas jedno wielkie rwanie futer...
kociokwik pisze…
Nougatino,
u nas po galopadach Sisi i Gusi trzeba zbierać kępki sierści...

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj