Przejdź do głównej zawartości

Pierwsze dni nowego roku

W sylwestrową noc zdumiała nas Gusia. Gdy już niebo zaczęły rozświetlać fajerwerki usiadła na parapecie i w milczeniu przyglądała się niecodziennym widokom. Sisi i Nusia nie poczuły się zainteresowane, może tylko nieco energiczniej ruszały uszami podczas drzemki.

Wieczorne wspólne usypianki trwają, choć czasami zmienia się konfiguracja. Dwa wieczory temu Sisi nie uciekła, gdy się obok niej położyłam, a odwróciwszy się na plecy poprosiła o głaskanie brzucha;) Nusia zazwyczaj układa się na mnie, ale są i takie wieczory, że do towarzystwa przychodzi jej Gusia.

Gusia ostatnio dokonała podziału pożywienia. Jak łatwo się domyślić na takie, które jej wysokość jada i na takie, które kole w ząbki. Ma za nic to, że w przypływie szału promocyjnego zakupiliśmy puszki felixa w dużej liczbie. Jeśli nie ma wśród nich puszki z galaretką ona jeść nie będzie. Ale będzie za to przychodzić do człowieka, patrzeć na niego oczkami i  - gdyby był niedomyślny - wspinać się temu człowiekowi po nodze.

Hitem zabawek w ostatnich dniach stała się gumka wekowa. Kociaste mają takich gumek dwie i radośnie się z nimi bawią. Nusia aportuje i gapiowatych ludzi, którzy nie zauważyli, że przyniosła zabawkę podgryza w łydki.

Choinka jeszcze stoi. Jakoś nie mamy serca jej rozebrać. Koty na jej tle tak ładnie się komponują.

Komentarze

Leonek pisze…
Gumki są najlepsze :)
Jak trafi nam się galaretka zaraz wam wyślemy :) Leon preferuje tylko sosiki ;)
kociokwik pisze…
Leonku,u nas sosik jadają Sisi i Nusia, ale patrzą - szczególnie Nusia - łakomie na miseczkę Gusi.

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj