Przejdź do głównej zawartości

Ewa Wilcz-Grzędzińska, Tomasz Wróblewski. Pisać skutecznie.

Obraz
Autor:

Wydane przez
Wydawnictwo Ossolineum

"Pisać skutecznie" to książka dziennikarzy tłumaczących jak pisać, by dobrze byłoby czytać to, co napisane zostało. Autorzy w rzeczowy, skrupulatny i poparty wieloma przykładami sposób przybliżają tajniki zawodu dziennikarskiego. 

Przyznam, że pewne rzeczy wydawały mi się oczywiste, pewne stanowiły coś nowego, choć chyba nie odkrywczego. Łatwo w oparciu o "Pisać skutecznie" uzupełnić i uporządkować wiedzę, sięgnąć po wzorce warte naśladownictwa, przeanalizować swoje teksty pod kątem poprawności, czy logicznych wywodów.

Książka podzielona została na cztery dłuższe i trzy krótsze rozdziały. W tych rozbudowanych porusza się temat tego, co co warto zrobić zanim weźmiemy się do pisania, jak skonstruować tekst, w jaki sposób tworzyć tytuł i śródtytuły, jaki język i styl sprzyjają tekstom dziennikarskim , jak używać cytatów i czy warto opierać się na anonimowych źródłach.

"Pisać skutecznie" to dobrze napisana książka. Trudno wszak, by było inaczej;-)


Etykiety:

Komentarze

Pieguska pisze…
I takich książek brakuje na blogach - a przed wszystkim oprócz czytania ważne jest też pisanie :) Dziękuję serdecznie za wspomnienie o tej książce - na pewno sięgnę
Pozdrawiam
poniedziałek, listopada 28, 2011
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę
10 komentarzy
Czytaj dalej »

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Autor:
Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj
2 komentarze
Czytaj dalej »