Przejdź do głównej zawartości

Fotograficznie



















Legenda do zdjęć:

Nusia chyba doszła do wniosku, że poddanie się lizaniu Sisi fajne jest i przyjemne.

Gusia najwyraźniej ma minę „i któż jest tak szczęśliwy jak ja”.

Sisi i kocyk – uwielbiam to zestawienie kolorystyczne. Chyba napisze do producenta kocyków, że mam dla nich modelkę;)))

Nusia noc przesypia na krześle ustawionym nieopodal naszych głów. Czasami w nocy przechodzi ze swoich poduszek na nasze poduszki i śpi przy naszych twarzach.

A to my dwie:)

Komentarze

Such a nice blog. I hope you will create another post like this.
berto xxx pisze…
are you sure about that?


berto xxx
mosame pisze…
Ach jak milusio! :))
daria_nowak pisze…
Czy Ty wiesz, ile czasu mi zajęła lokalizacja Niusiowej głowy na tych fotkach:) Z każdej strony je oglądałam:)
kociokwik pisze…
Dario,
Nusinka schowała łeptynkę w Sisi:)
hersylia810 pisze…
Sisi okazała się pełna macierzyńskich uczuć, jak miło!
ewung pisze…
tkwię w stałym zachwycie - cudowne te zdjęcia, cudowne koty - oczywiście e tym zachwycie wciąż kciuki trzymam za Niusiowe zdrowie
kociokwik pisze…
Ewung,
dziękuję:)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj