Przejdź do głównej zawartości

Dorota Pankowska. Pedagogika dla nauczycieli w praktyce. Materiały metodyczne.



Wydane przez
Wydawnictwo Impuls

Gdzież była ta książka kiedy byłam studentką pedagogiki? Kędy wieje duch pedagogiczny, że tak ładnie natchnął autorkę?

Książka podzielona jest na pięć rozdziałów. Każdy z nich zawiera od 3 do 5 bloków tematycznych. 

Aby przybliżyć schemat proponowanych przez autorkę scenariuszy zajęć ze studentami omówię jeden – „Idealna szkoła”. Scenariusz ten znajduje się w rozdziale pierwszym zatytułowanym „Nauczyciel, uczeń, szkoła”, w ostatnim bloku tematycznym.
Autorka na początku każdego scenariusza określa cel zajęć, oczekiwania wobec wiedzy jaką powinni posiadać studenci uczestniczący w zajęciach, literaturę do zajęć, potrzebne materiały. Następnie następuje opis przebiegu zajęć.

Po piątym rozdziale umieszczona została bibliografia. Jest to zbiorcza lista książek wymienianych przy każdych zajęciach i chwała autorce za to, że stworzyła taka listę, zamiast zostawiać polecaną literaturę li i jedynie w scenariuszach.

Po bibliografii (spis treści przytomnie zamieszczono na początku książki, co powoli staje się normą w tego typu publikacjach, acz można jeszcze napotkać niechlubne wyjątki) jest aneks (ze spisem treści). Aneks bogaty, zawierający materiały do niemalże każdego spotkania ze studentami, liczący ponad sto stron. Znajdziemy tu i przykłady ankiet, i ilustracje przedstawiające układ ławek w klasie, a także szczegółowe wskazówki na temat przeszkód w komunikacji, czy sposoby opracowywania danych zebranych w badaniu kwestionariuszowym.

Myślę, że dla tych, którzy uczą, jak uczyć, to pozycja obowiązkowa, a dla tych, którzy codziennie spotykają się z uczniami ciekawa podpowiedź, mogąca zmienić spojrzenie na otaczający ich szkolny świat.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj