Przejdź do głównej zawartości

Stafford Cliff. 1000 pomysłów na dom.



Wydane przez
Wydawnictwo Muza

Jest to książka, z którą warto usiąść w wygodnym fotelu, by planować lub marzyć. Z pewnością wielość propozycji sprawie, że każdy z czytelników znajdzie inspirację dla siebie. A jeśli będziemy tylko marzyć, to zdjęcia Christiana Sarramona i tekst Stafforda Cliffa pozwolą nam popuścić wodze wyobraźni.
Całość książki podzielona jest na jedenaście rozdziałów, w których przejrzeć się można interesującym i inspirującym pomysłom na wygląd drzwi i okien, schodów, szaf czy kominków. Autorzy podpowiadają również jak urządzić osobisty kącik i jak zaprezentować własną kolekcję. Przecudne obrazy – wnętrza można podziwiać w rozdziale poświęconemu barwom i fakturom; tak sugestywne, że aż kusiło mnie, by pojechać do sklepu z farbami i przemalować mieszkanie. Tęsknotę za przestrzenią, wypoczynkiem i spotkaniem z przyjaciółmi pobudzi z pewnością część albumu poświęcona tarasom.
Stafford Cliff, projektant wnętrz, wraz z Christianem Sarramonem, doskonałym fotografem specjalizującym się w utrwalaniu najciekawszych wnętrz, stworzyli przepiękny album. Album przedstawiający mnóstwo ciekawych rozwiązań przestrzeni domowej, czy to wydobytej projektami pomieszczeń, czy kolorami lub fakturami, czy też poprzez fascynujący świat dodatków.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj