Prowincjonalna nauczycielka

W powieści autorka opisuje, w dość prześmiewczy sposób, zmiany kondycji rodzin współczesnych. Poznajemy trójkę przyjaciół z liceum: Eliszkę, Sarę i Jardę. Liceum to już zamierzchła, w ich odczuciu, przeszłość, a to, że dorośli, nie stanowi dla nich źródeł sukcesów. Kobiety mają za sobą nieudane małżeństwa i samotnie wychowują dzieci, Jarda nie założył rodziny, choć dawał kobietom to, czego one tak naprawdę pragną - był dla nich dobry. To również powieść o tym, co sprawia, że kobieta jest kobietą. I o tym, że ludziom najbardziej brakuje rozmów z drugim człowiekiem.

Trafiłam wczoraj na karmienie słoni w Śląskim ZOO. Słonie pałaszujące różniaste warzywka i domagające się od Pana Opiekuna Słoni smakołyków stanowią widok przemiły i przezabawny. Jako główne pożywienie słonie dostały brokuły, dynie, jabłka, marchewki i mnóstwo drobiazgu, którego rozpoznać nie umiałam. Smakołyk stanowiły cytryny - smakołyk szczególnie ulubiony, co widać na jednym ze zdjęć - słoń powęrował po niego aż do Opiekuna. Ów dość aktywny i łakomy słoń wkładał trąbę do ust drugiemu słoniowi, jakby chciał sprawdzić, czy ten drugi nie je czegoś lepszego. A gdy Opiekun zniknął z pola widzenia, słoń podszedł do drzwi i zaczął stukać w nie kolanem (widać to na jednym ze zdjęć). 

Z ochotę zgłosiłam się do udziału w wyzwaniu. Z listy 30 wyzwaniowych książek przeczytałam i opisałam cztery, pięć przeczytałam dawno i jak tylko je sobie odświeżę podzielę się z Wami swoimi opiniami na ich temat, zaproponowałam spoza listy jedenaście i podjęłam próbę przeczytania kolejnej powieści wyzwaniowej Wirginii Woolf pt. "Pani Dalloway". Kluczowymi są tu słowa "podjęłam próbę". Wydanie, które mam w domu liczy 244 strony. A ja czytam je już trzeci dzień. Pierwotnie myślałam, że mam nasycenie książkowe, które co prawda dopada mnie rzadko, ale czasami dopada. Ale skoro dziś stojąc w kolejce na poczcie dałam radę przeczytać 50 stron innej książki, to nie jestem dotknięta nasyceniem;) Znaczy to, że wina leży po stronie książki... Znalazłam dwa interesujące fragmenty. Cytuję je poniżej. Klarysa o sobie: Bo ona jest właśnie taka - wyrazista, ostra jak strzała, jasno określona. Bo ona jest właśnie taka, kiedy zdobywa się na jakiś wysiłek, kiedy posłuszna żądaniu, że...

Zbiór przezabawnych feletonów pani Agaty czyta się doskonale i z uśmiechem na twarzy. Ilustracje Bohdana Butenki pogłębiają uśmiech:)))

Śląskie Wesołe Miasteczko to największe wesołe miasteczko w Polsce. Położone jest się na terenie Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku. Zdjęcia robiłam w minionym tygodniu, z ostatniego piętra wieżowca stojącego najbliżej Wesołego Miasteczka.