Beth O'Leary. Zamiana.


To jak piszę Beth O'Leary miałam okazję sprawdzić czytając Współlokatorów. Spodobało mi się na tyle, by w ciemno sięgnąć po kolejną książkę autorki, Zamianę.

Leena po śmierci siostry wpadła w pracoholizm. Jej zmęczone ciało, mózg i psychika odmawiają posłuszeństwa podczas jednej z ważniejszych prezentacji w firmie. Od szefowej otrzymuje ultimatum - idzie na dwumiesięczny urlop lub zostanie zwolniona.

Eileen, babcia Leeny, mieszkająca w niewielkim miasteczku starsza pani pragnie podbudować swoje poczucie wartości i szuka mężczyzny, z którym spędzi resztę dni. Uświadamia sobie, że po tym jak opuścił ją mąż, chce spróbować innego życia niż znała, chce przypomnieć sobie o swoich marzeniach i tęsknotach.

I wówczas pada propozycja - zamieńmy się miejscami. Z początku starsza z kobiet wzbrania się, ale jednak kusi ją wizja przygody, przepraszam PRZYGODY, w Londynie i decyduje się przenieść do mieszkania wnuczki, które ta wynajmuje z dwoma innymi osobami. Sama zostawia Leenie swój dom, znajomych i obowiązki społeczne.

Świetny pomysł! Każda z pań pozostając sobą próbuje wpasować się w świat w jakim - choćby na chwile - przyszło jej żyć. Co więcej, będąc takimi jakimi są, mają niebagatelny wpływ na życie osób je otaczających, na miejsce, w którym się znalazły. Dla Leeny ma to dodatkową wartość - w miasteczku mieszka również mama dziewczyny, której ta nie potrafi wybaczyć pewnych decyzji.

Niby lekka lektura, ale gdzieś tam pod pierwszą warstwą, tą zabawną, ironiczną i po prostu odprężającą autorka ukrywa warstwę drugą - tę skłaniającą do rozejrzenia się wokół siebie, przemyślenia obserwacji i wyciągnięcia wniosków.

Polecam.

2 komentarze:

Natalia | natalia-recenzuje.pl pisze...

Pomysł na fabułę - tak jak w przypadku "Współlokatorów" wydaje mi się szalony, ale jakoś w tym wypadku bardziej chyba do mnie przemawia, więc może kiedyś zdecyduję się dać autorce szansę. Na razie nie planuję. Trochę zarys fabuły kojarzy mi się z oglądanym kiedyś filmem, ale tam matka zamieniła się ciałem i życiem z nastoletnią córką pod wpływem jakiegoś zaklęcia...

Monika Badowska pisze...

Natalio,
kojarzę film. Książka jest o niebo lepsza:-)

Copyright © Prowincjonalna nauczycielka , Blogger