Przejdź do głównej zawartości

Kilka ostatnich książek

Czytam ostatnio powoli. Nie wynika to z braku lektur, czy spowolnienia tempa czytania, ale tego na co czas wolny poświęcam. A tak w ogóle - zwróćcie uwagę na opozycję słowną: czas wolny vr. czas... Zniewolony? Czasami tak czuję, a najgorsze jest, ze świetnie wiem jak ów czas na czytanie - choć częściowo - odzyskać. Tylko wiedzieć nie zawsze oznacza robić, prawda?


Teraz czytam najnowszą książkę Jodi Picoult, Księgę Dwóch Dróg. Opowieść o douli od umierania, która niegdyś była egiptolożką to ciekawe (acz w wersji pop, wiadomo) zgłębienie tematyki wierzeń związanych ze śmiercią, współczesnego do niej podejścia i tego, co umieranie może znaczyć dla umierających i tych, których opuszczają. W treści książki przewinął się także kot Oskar, o którym przeczytacie [KLIK] na blogu.


W uszach mam ostatni tom opowieści o Cormoranie Strike'u, Niespokojną krew. On i Robin przedzierając się przez pełne odniesień do astrologii zapiski z dawnych akt policyjnych próbują wyjaśnić sprawę zaginięcia blisko 40 lat temu pewnej lekarki. Książka jest długa, można się nią delektować, bo oprócz sprawy kryminalnej autora idealnie buduje napięcie między dwójką detektywów.



Niedawno skończyłam czytać książkę wyzwaniową [KLIK], czyli Zaczynaj od dlaczego Simona Sinka. Autor wyjaśnia w bardzo obrazowy sposób dlaczego pewne marki stają się kultowe, a ich klienci utożsamiają z nimi swoje wartości. Namawia też do pracy nad sobą i swoim postrzeganiem roli litera w organizacji czy firmie. Hasło, które pięknie oddaje idee jakie głosi Sinek brzmi Inspiruj ludzi do robienia rzeczy, które ich inspirują.


Książką, która sprawiła mi wielką niespodziankę i na która trafiłam przypadkiem i jedynie dlatego, że spodobał mi się jej tytuł okazała się być Znalazłam swoje plemię Ruth Fitzmaurice. Autorka opowiada o życiu rodzinnym i małżeńskim z ukochanym chorującym i umierającym na stwardnienie zanikowe boczne. Nie opisuje, jak pewnie musiałaby to czynić mieszkająca w Polsce osoba towarzysząca choremu, zmagań o pieniądze i opiekę pozwalającą utrzymać człowieczeństwo mężowi, a swoje emocje, myśli, zachowania dzieci, które próbują odnaleźć się w świecie, w którym tata niegdyś mógł przytulać, a teraz już nawet tego nie może dać swoim dzieciom. Przedstawia także inne kobiety - swoje przyjaciółki, które dzięki wspólnym pasjom dodają sobie otuchy. Bardzo polecam!

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k