Przejdź do głównej zawartości

2 x 3 dla dzieciaków (8)

Iwona Czerkas. Frania, Kupmi i takale.


Istnieją słowa - klucze, które doskonale znają rodzice i których- jak podejrzewam - żywiołowo nie znoszą. Wyjaśnienie dzieciom jakie to słowa oraz tego, czemuż są tak bardzo uciążliwe dla rodzicielskich uszu, może być łatwiejsze dzięki opowieści o Frani i jej "przyjaciołach".

A jacy to przyjaciele, że należy pisząc o nich użyć cudzysłowu? Niechcemisię, Kupmi, Jużniemogę, Bojęsię, Takale. Znacie? A Wasze dzieci znają? 

W bardzo prosty, przystępny sposób, na przykładzie Frani, dzieci przekonać się mogą o tym, jak bardzo owe słowa, szczególnie nadużywane, psują relacje z rodzicami i innymi bliskimi osobami. I nawet jeśli mama i tata na obecność Jużniemogę zapraszają do współpracy Jeszczetrochę, to obecność w dziecięcym słowniku postaci wymienionych w książce, nie prowadzi do niczego dobrego.

A może Wasze dzieci mają jeszcze inne stworki wokół siebie?

Benji Davies, Cudowna wyspa dziadka.


Opowieść o Sydzie i jego Dziadku jest historią o żegnaniu się z bliską osobą. Starszy pan mieszka na tyłach ogrodu Syda i gdy chłopiec pewnego dnia odwiedza dziadka, ten zaprasza go w miejsce inne niż dotychczas znane. Wnuk i dziadek trafiają na pokład olbrzymiego statku, którym wkrótce przybijają do wyspy. Wkraczają do dżungli, znajdują opuszczoną, starą chatę i spędzają razem radosny czas. 

Dziadek zostaje w tym przepięknym, barwnym i ciekawym miejscu, a Syd wraca do domu. Powrót jest trudny, bo chłopiec musi się zmierzyć z nieobecnością kogoś, kto był przy nim zawsze.

Jeśli potrzebujecie książki, która pomoże Waszemu dziecku oswoić śmierć bliskiej osoby, to pamiętajcie o Cudownej wyspie dziadka.


 Gorzka czekolada i inne opowiadania o ważnych sprawach.


Piętnaście opowiadań napisanych przez cenionych polskich pisarzy. Piętnaście tekstów ukazujących młodym ludziom rzeczy dobre. Piętnaście historii o wartościach, które warto cenić, warto realizować w życiu, znać i stosować, by żyło się nam wszystkim ze sobą wzajemnie lepiej. Warto podsunąć je młodszym nastolatkom, czy to w formie drukowanej, czy w wersji audiobooka.

Benji Davies. Mój wieloryb.


Bohaterem kolejnej dziś książki Daviesa jest Noi, chłopiec mieszkający nad morzem, z tatą i sześcioma kotami. Tata jest rybakiem, całe dnie spędza łowiąc i chłopiec sam organizuje sobie czas. Pewnego ranka, po burzy, wybiera się na spacer i znajduje wyrzuconego na brzeg wieloryba. Zabiera go do domu, wkłada do wanny i towarzyszy mu, aby nie czuł się samotny.

Oczywiście i w tej historii przychodzi czas na rozstanie. Może nieco łatwiejsze niż to, którego doświadczył Syd żegnając dziadka, ale jednak - trudne.

Cieszę się, że w Polsce pojawił się Benji Davies, zerknijcie na jego stronę.

Eva Susso, Benjamin Chaud. Sto porad dla nieśmiałych.


Rolf Cossu jest dzieckiem nobliwych i bardzo zamożnych rodziców. Jego rodzina - dalsza i bliższa - spotyka się co tydzień podczas niedzielnych obiadów, podczas których chłopiec i jego siostra powinni milczeć. A on marzy...
Gdyby mógł uciec tam, gdzie dzieciom wolno mówić, ile chcą, i jeść, jak chcą. Gdyby tylko jego życie było bardziej ekscytujące... [s. 10]
Chłopiec chciałby pomagać Ofelii, córce właściciela sklepu. Jest przekonany, że gdyby tylko ją poznał, zaprzyjaźnił się z nią i pracował z nią w sklepie jej taty, Ahmeda, jego życie byłoby o wiele ciekawsze. Tyle tylko, że Rolf jest nieśmiały. Bardzo nieśmiały i nawet lektura ulubionej książki Sto porad dla nieśmiałych, nie dawała mu pewności siebie potrzebnej do tego, by rozpocząć z dziewczynką rozmowę.

Okazuje się jednak, że nawet jeśli jest się nieśmiałym, to znalezienie się w sytuacji wymagającej jakiejś reakcji może pobudzić odwagę. A gdy już raz się odkryje, że jest się odważnym, to nie sposób tego zatrzymać. I bardzo dobrze!


Katarzyna Ryrych. Siedem sowich piór. Pamiętnik mojej choroby.


Mimo, że specjalnie tego nie planowałam, dzisiejsze propozycje książkowe poukładały mi się w głowie tak, aby dotykać tematów istotnych. Często w wymienionych historiach, wkraczającemu w świat dorosłości dziecku, towarzyszy osoba starsza, mentor. 

Podobnie jest i tutaj -  najważniejszą dla Wojtka osobą jest zmarły dziadek. To on objaśniał chłopcu świat i gdy teraz Wojtek leży na szpitalnym łóżku, dziadek odwiedza go i zabiera, by zbierał doświadczenia, które pozwolą mu ujrzeć osoby wokół siebie nieco innymi niż mu się wydają być.

Pobyt w szpitalu i codzienne stykanie się ze śmiercią nie są łatwe. Ale Wojtek, jego koledzy, pielęgniarze, lekarz umieją potraktować sytuację w jakiej się znajdują, jak taki wycinek życia, z którym się trzeba zmierzyć bez sentymentów. 

To kolejna ważna książka, pamiętajcie o niej.

Komentarze

Jardian pisze…
Mój chrześniak ma dopiero 16 miesięcy ale już mu przygotowuję "wyprawkę". Niestety dziecko uwielbia tez telewizję i zabawy telefonem komórkowym. Pozdrawiam z deszczowego południa Polski.

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k