Magdalena Kozak. Paskuda & CO.

Wydane przez

Wydawnictwo Fabryka Słów

Najnowsza książka Magdaleny Kozak to lektura, której trudno nie polubić. Niesztampowi, mimo oparcia fabuły na ponadczasowych wzorcach, bohaterowie, wcale nie nudna, choć pozornie monotonna, akcja powieści oraz humor i wielka miłość potraktowana także z przymrużeniem oka zapewnią nam udana rozrywkę podczas lektury.

Wieżę otoczoną polami, lasami i bagnami z rozkazu Księcia ( i by zrealizować wymogi tradycji) zamieszkuje Księżniczka, córka Najmiłościwszego. Zamieszkuje czekając na męża. Dostępu do Księżniczki broni groźna  smoczyca i nie mniej groźny strażnik. Brzmi znajomo?

Tu jednak Autorka nie podążą utartymi, baśniowymi, szlakami  ale radośnie i z przytupem rozpoczyna zabawę konwencją.

Księżniczka nie wytrzymała. Najpierw uderzeniem lewej ręki zdecydowanie odtrąciła na zewnątrz wyciągniętą ku niej dłoń, po czym, gdy miała już otwarte pole działania, wyprowadziła potężny prawy prosty. Cios trafił idealnie w szczękę, zaskoczony delikwent zachwiał się, Księżniczka dołożyła jeszcze uderzenie lewej pięści w żołądek, po czym skończyła atak bezlitosnym kopnięciem w krocze. Chłop zgiął się i padł na ziemię. [s.29]

Dalej jest równie mocno, a to, co wydaje się oczywistymi rozwiązaniami - wszak znamy baśnie o uwięzionych księżniczkach - przestaje być oczywiste.

Emocje wśród bohaterów wybuchają i, przynajmniej chwilami, przejmują kontrolę nad ich czynami. Marzenia nabierają szansy na to, by nie być już marzeniami i by się urzeczywistnić, a obserwowanie tego,  jak Autorka bawi się postaciami  (Zielone Demony i Czarni Mściciele) pozwala na wyjątkowy relaks.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Magdaleny Kozak i obiecuję sobie, że nie będzie ostatnim. Wiem, że w innych książkach Autorki raczej nie spotkam Pasi, ale i tak uważam, iż warto spróbować stylu Magdaleny Kozak.