Garmann Stiana Hole

Niektórzy, doskonali ilustratorzy książek, mają pecha do wydań polskich. Pecha miał Kęstutis Kasparavičius ze swoimi doskonałymi "Marchewiuszem Wielkim" i "Florianem Ogrodnikiem", które wydane w niewielkim, przedziwnym wydawnictwie, nie odbiły się szerokim echem wśród miłośników dobrej książki. Książki do kupienia były na poczcie, za niewielkie pieniądze i tak naprawdę nie wiem, ile osób wypatrzyło je pomiędzy różnymi przeszkadzajkami dostępnymi zazwyczaj w okienkach pocztowych.

*   *   *

Pecha ma też niewątpliwie Stian Hole, którego dwie książki wydała Fundacja Inicjatyw Społecznie Odpowiedzialnych (jej strona wydawnicza wygląda tak - KLIK).  Być może, gdyby książki pokazały się w innej oficynie, to Stian Hole zaistniałby intensywniej w powszechnej świadomości. A tak piszą o nim tylko mocno zainteresowani książka obrazkową.

Garmann wkrótce idzie do szkoły. Letnie miesiące są ostatnimi w jego wolnym od nauki szkolnej życiu. Lato jest czasem, w którym chłopiec przechodzi z wieku dziecięcego do dorosłego, ze świata kobiet, do świata mężczyzn. 

W procesie przejścia towarzyszą mu stareńkie ciotki, kobiety o pomarszczonych twarzach, niemal przezroczystej skórze na rękach, kochające słońce i obawiające się śniegu, bo wszystkie starsze panie boją się zimy. Ciemnych, zimnych wieczorów, pługów śnieżnych i oblodzonych chodników.  Obok chłopca jest też matka - w gustownym fartuszku z tacą i ciasteczkami. Jest obok, a nie z nim, wszak Garmann już opuszcza świat kobiecy.

Chłopiec obawia się tego, co go czeka, szuka w sobie atrybutów nadchodzącego dorastania, a porządkując swój piórnik próbuje oswoić nadchodzącą przyszłość.

Garmann staje wobec wyzwania. Roy, który rządzi ulicą Garmanna, który jest królem, generałem, sejmem i Bogiem, namawia go do zapalenia zapałki, gdy obydwaj stoją w przesuszonym ogrodzie Pana Znaczka.  Chłopiec pod presją prowodyra wywołuje pożar, ale podczas gdy przerażony Roy znika, Garmann okazuje się bohaterem - nie ucieka i podejmuje próbę zagaszenia płonących traw.

To wydarzenie otwiera przed chłopcem drogę do przyjaźni z Panem Znaczkiem - emerytowanym listonoszem, który ma olbrzymią wiedzę i chętnie dzieli się niż z młodym słuchaczem. Garmann zrobił kolejny krok w stronę dojrzałości - pyta, obserwuje, chłonie i czeka na to, co kolejnego przyniosą mu dni.

Zauroczyłam się ilustracjami Stiana Hole oraz opowieściami jakie przekazuje w swoich książkach. I pomyśleć, że gdybym nie wędrowała po listach książek wyróżnionych przez IBBY, to nie trafiłabym na takie perły...