Przejdź do głównej zawartości

Agnieszka Jeż, Paulina Płatkowska. Jak przechytrzyć nieboszczyka.


Lucyna i Elwira, znużone rozbieżnościami między tym co obiecują wczasy all-inclusive, a tym co oferują, postanawiają wynająć mały, spokojny domek w nadmorskiej miejscowości. Rezerwują z dużym wyprzedzeniem i jadą. A na miejscu...

Na miejscu coś się im nie zgadza. Dom nie tak wysprzątany jak się spodziewały, wygląd też odbiega od tego, co widać było na zdjęciach. Jednak spragniona wypoczynku psycholożka Elwira, namawia łatwo się poddającej sugestiom innych Lucynę, że trzeba owe zmiany przyjąć z całym dobrodziejstwem inwentarza. Choć chyba wypowiedziała to w złą godzinę.

Jak przechytrzyć nieboszczyka to zabawna opowieść o przyjaciółkach, które muszą sobie poradzić z pewnym zmarłym (z przyczyn naturalnych, aczkolwiek nie dociekajmy jakich) mężczyzną i własnymi oczekiwaniami co do tego, na czym polega wypoczynek na urlopie. 

Powieść doskonała, nie do końca wszak realistyczna, na leniwe, wakacyjne czytanie. I proponuję zrobić tak jak bohaterki - na samym początku urlopu wyłączyć telefony i nałożyć na siebie okrutną karę za skuszenie się na wcześniejsze - niż koniec kanikuły - włączenie :)

Komentarze

Bardzo mi się podoba twoja opinia więc z chęcią przeczytam tę książkę :)
Pozdrawiam :)
www.wspolczesnabiblioteka.blogspot.com

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k