Przejdź do głównej zawartości

Regina Brett. Jesteś cudem.

Obraz
Autor:

Wydane przez
Wydawnictwo Insignis

O książce „Jesteś cudem” trudno mówić bez zachwytów. Jeszcze trudniej bez nakłaniania do jak najszybszej lektury. 

Określenie tego, czym jest książka Reginy Brett, jest skomplikowane; bo czy to jest poradnik? Czy może szalenie uporządkowana opowieść o tym, jak uczynić swoje życie przyjemnym, jak poradzić sobie z przeciwnościami, w jaki sposób przezwyciężyć to, co jest nam, w naszym otoczeniu nieprzychylne? Autorka powołuje się na doświadczenia własne, innych osób, a także na badania naukowe. Tak jak w przypadku, w którym wyjaśnia czemu kobiety z chorobami serca trafiają do szpitali za późno, by można było nieść im pomoc. Zanim zadzwonią po karetkę wykonują szereg codziennych czynności – pranie, sprzątanie, opłacenie rachunków, itp. 

Za Reginą Brett stoi życie pełne kiepskich doświadczeń, życie, w którym ta zaraźliwie optymistyczna kobieta umiała dojrzeć pozytywną stronę. Skoro jej się udało – mimo przedwczesnego samotnego macierzyństwa i nowotworu – to może się udać każdej z nas. Prawda?
Etykiety:

Komentarze

Unknown pisze…
Lekka tak, przeczytać można, ale na mnie aż takiego wrażenia nie zrobiła.

Autorka może tak, sama książka nie.
środa, stycznia 01, 2014
Monika Badowska pisze…
Wiesz, każdy czyta po swojemu i na każdym, co innego i w innej skali, robi wrażenie:-) Pozdrawiam.
środa, stycznia 01, 2014
hhhh pisze…
Kupiłam mamie tę książkę na święta. Wpisałam dedykację, by nigdy nie zapomniała o tym, co mówi tytuł. :)
Mam nadzieję, że książka jej się spodoba. :)
środa, stycznia 01, 2014
Monika Badowska pisze…
Trzymam kciuki, żeby się spodobało. Moja Mama się zachwyca:-)
środa, stycznia 01, 2014
Pooky pisze…
Chętnie przeczytam po takiej recenzji.
środa, stycznia 01, 2014
Monika Badowska pisze…
Pooky,
miłej lektury~!
czwartek, stycznia 09, 2014
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Autor:
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...
11 komentarzy
Czytaj dalej »

Pożegnanie

Autor:
Od kilku dni zbieram się, by napisać o odejściu Amber. Jest mi trudno, odpycham ten czas, ale uznałam, że to będzie sposób na pewnego rodzaju domknięcie - tak mi bardzo potrzebne. Amber zamieszkała z nami 25 lipca 2019 roku. Wypatrzyłam ją na FB schroniska w Tomaszowie Mazowieckim, pojechaliśmy na wizytę zapoznawczą, a kilka dni później - już po nią. Ułożona w bagażniku na wygodnym materacu, przeczołgała się na tylne siedzenie i ułożyła na moich kolanach. Tak dojechaliśmy do domu. O początkach wspólnego życia przeczytacie TUTAJ  i TUTAJ . Gdy już nieco okrzepliśmy w codzienności z psem, a Amber - z ludźmi i kotami, pojawił się pomysł na wspólny jesienny wyjazd w Beskid Niski. Zanim to jednak się stało psica miała atak padaczki, co spowodowało, że wyjazd odwołaliśmy, wdrożyliśmy leczenie i od nowa zaczęliśmy oswajać z nami i wspólnym życiem zdezorientowanego chorobą psa. Udało się ustabilizować zawirowania zdrowotne i wówczas zaczęliśmy się cieszyć sobą wzajemnie już na 100%. Dopier...
5 komentarzy
Czytaj dalej »