ZNAK 778 03/2020: Jak mówi prawica?


Mam ostatnio wrażenie, że czytam głównie literaturę dziecięcą i młodzieżową. A jednak nie do końca tak jest, bo wśród różnych lektur marcowych znalazł się Miesięcznik Znak.

Numer w części wiodącej poświęcony jest językowi prawicy i zaczyna się rozmową z autorami książki o sposobie w jaki komunikowana jest w przekazie medialnym dobra zmiana i jej następstwa. Rozważania na temat wpływu języka używanego w polityce i jego wpływ na zmiany w postrzeganiu rzeczywistości, przeniesienie fraz do potoczności, czy zmiany w relacjach międzyludzkich są ciekawe, ale że czytać mi to przyszło w tej a nie innej rzeczywistości, to wydźwięk tekstów tematycznych był dla mnie mniej interesujący niż obserwacja bieżąca.

Znacznie bardziej zajmujący okazał się być dla mnie artykuł Grega Lukianoffa i Jonathana Haidta pt.  Rozpieszczony umysł. Autorzy przedstawiają w nim przedziwne praktyki uniwersytetów, an których to - zgodnie z oczekiwaniami studentów - profesorowie muszą informować zawczasu o tym, że lektury podejmują trudne, czy drastyczne tematy, tak, aby młodzi ludzie podczas czytania nie doznali traumy. Tak - dobrze czytacie... Artykuł opowiada, rozwijając temat, o innych obostrzeniach i przemianach w zachowaniu w relacjach studenci-uczelnia. Równie ciekawym jak Rozpieszczony umysł jest komentarz do tego tekstu. Napisał go - jako odrębny artykuł zatytułowany Rozpieszczeni i wykluczeni - Michał Paweł Markowski, prostując nieco informacje poprzedników. Choćby przez wskazanie tego, jakie to uczelnie borykają się z tego typu kłopotami i jacy studenci edukują się u nich.

Piotr Oczko zabierający czytelników do Holandii i tym razem zaproponował ciekawą podróż. Zachęca bowiem, aby przyjrzeć się kobietom aktywnym literacko, twórczyniom jakich u nas w XVII wieku nie było lub było niewiele. I robi to tak zajmująco!

W części Stacja:Literatura zachwycił mnie Jarek Westermark tekstem Złota polska jesień. Gratuluję, Panie Jarku, koncepcji i wykonania:) Bardzo zajmująco o książce Rasy Jančiauskaitė Powiedz to w mig, opowiadają Judyta Koper i Klaudia Muca. W tekście Oczy tworzą nasz język opowiadają o własnych doświadczeniach osób głuchych i tym dlaczego język polski był dla nich obcym. W artykule PKP i PKS, czyli polski kot Schrödingera Krzysztof Wołodźko przybliża i komentuje idee i fakty przedstawione przez Olgę Gitkiewicz w Nie zdążę oraz Karola Trammera w Ostrym cięciu.

Mocno polecam. I czekam na numer kwietniowy!

3 komentarze:

Natalia | natalia-recenzuje.pl pisze...

To bardzo solidne czasopismo. Bardzo je cenię, choć nie najbardziej... ;)

Monika Badowska pisze...

A jakie najbardziej?:)

Natalia | natalia-recenzuje.pl pisze...

Z takich "branżowych" czasopism, to największą słabość mam do starego, poczciwego "Pamiętnika Literackiego". ;) Z racji zainteresowania przekładem literackim również "Literaturę na Świecie" bardzo sobie cenię.

Copyright © Prowincjonalna nauczycielka , Blogger