Przejdź do głównej zawartości

Nietypowy kalendarz


Pierwszy raz zobaczyłam multiplaner na Targach w Warszawie. Zatrzymałam się na chwilę, wzięłam wizytówkę, by nie zapomnieć o czymś tak nietypowym, jak to, co widziałam i... zapomniałam o tym, że ją mam. Dopiero robiąc porządki późną jesienią wróciłam do pomysłu i zainteresowałam się bliżej, czym tak naprawdę jest multiplaner i co go różni od kalendarza.

Po pierwsze - jest podzielony na trzy poziome części.




Pierwsza z nich ma zakładki, na nagłówku których piszemy o ważnych dla siebie sprawach, by później - w odpowiednich zakładkach - pisać o realizacji zadań właściwych owym sprawom. Poniżej jest kalendarz, którego obsługi tłumaczyć chyba nie trzeba :-) Ostatnia część to notatnik nieco fikuśnie numerowany.


Na szczęście jest instrukcja obsługi. Zarówno taka zamieszczona w kalendarzu, jak i filmowa, która być może wyjaśnia więcej:


Prawda, że łatwe i przyjemne?

W multiplanerze jest duży, przestrzenny kalendarz obejmujący okres od października 2012 roku do marca 2014, co mnie pozwala zapamiętać, gdzie i kiedy wyjeżdżam ;-)


Pracuję z multiplanerem codziennie (albo codziennie się staram) i dostrzegam jak bardzo przydatny jest dla osób, które realizują własne pomysły zawodowe, zmiany stylu życia, uczą się języków, kształcą nowe umiejętności.

Przeczytajcie list do użytkowników multiplanera i zastanówcie się, czy z kalendarza nie przesiąść się na jego bardziej rozbudowaną wersję :-)


[klik w zdjęcie]

Komentarze

Unknown pisze…
Miałam go w zeszłym roku i byłam mega zadowolona ;) W tym mam inny kalendarz, ale troszkę mi planera brakuje ;) Jedyny minus? Cena!
Pisany inaczej pisze…
Gdzie można kupić i ile kosztuje?
Monika Badowska pisze…
Myślę, że ze mną będzie podobnie - za szybko przywykłam do wygody planera:-)
Monika Badowska pisze…
Pod ostatnim zdjęciem jest link.
Hordubal pisze…
Coś dla mnie:)
matysiak.an pisze…
Ja zawsze szukam idealnego kalendarza... Może tym razem
Monika Badowska pisze…
Ciekawa jestem Twoich wrażeń:-)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj