Przejdź do głównej zawartości

Kocie Sprawy

W lutym, 17 lutego, jest wielkie święto. Tego dnia - w Światowym Dniu Kota - "Kocie Sprawy" świętować będą dziesięciolecie swojego istnienia. Wszystkim zaangażowanym w tworzenie pisma, w zrzeszanie wokół siebie ludzi zafiksowanych na kotach, wszystkim, dzięki którym "Kocie Sprawy" są tak przyjazne jak są - gratuluję :-)

W lutowym numerze "Kocich Spraw" opisana została nowa metoda przywracania przyrodzie trudnych do reintrodukcji gatunków. Metodą Born to be free objęto rysie i żbiki w Ogrodzie Zoologicznym w Kadzidłowie. Fascynujący artykuł, fascynująca praca i aż żal, że nigdy nie miałam okazji odwiedzić tamtejszego parku.

Ważną informacją jest także relacja z demonstracji przeciwko zabijaniu zwierząt na Ukrainie przed mistrzostwami piłki nożnej. Trudno uwierzyć w to, o co dzieje się w sąsiadującym z nami kraju. Doniesienia są wstrząsające i każdy protest przeciwko działaniom prowadzonym przez ukraińskie służby jest słusznym.


W grudniowym numerze przeczytać można zajmującą historię lwów w serii "Koty z warszawskiego ZOO". Sofia trafiła do ogrodu zabrana z bułgarskiego cyrku, Amor jako dziecko dokarmiany był butelką, Dukat z niechęci do nowych pracowników potrafi porzucić jedzenie, a Zulus czeka na zaproszenie do innego ZOO. 

Nie mniej fascynującym artykułem jest ten opisujący rozpoczęcie akcji charytatywnej i sprzedaży kalendarzy "Wybierz Miśka" połączonych ze spotkaniem autorskim Pana Franciszka Jana Klimka. Na spotkaniu mówiono o najnowszym tomiku wierszy poety, tomiku zatytułowanym "Jak Pies z kotem, czyli album rodzinny".

W listopadowym numerze znajdziecie artykuł, który dobitnie wyjaśnia czemu warto mieć co najmniej dwa koty. To dobra podstawa do przekonania domowników oraz tych, którym - będąc zaangażowanymi w szukanie domów kotom bezdomnym - proponujecie adopcję podwójną :-)

Małgorzata Jabłońska z Toruńskiego Towarzystwa Autyzmu, opisała swoje doświadczenia w pracy z dziećmi  autystycznymi i terapię z udziałem kotów; mądrze i wzruszająco.


Kolejny numer i kolejny ważny temat - kastracja kocurów. Pamiętam rozmowę nt. kastracji i sterylizacji; zazwyczaj ważniejsza wydaje się sterylizacja, choćby dlatego, że to kotka przynosi kocięta do domu, a efektów działalności kocurów właściciel zazwyczaj nie ogląda. Kocięta rodzące się w wyniku działalności kota przecież są, nie znikają.


W numerze wrześniowym wszyscy, którzy spodziewają się dziecka i zmuszeni są wysłuchiwania argumentów o kotach duszących niemowlęta, znajdą artykuł dający odpór dziwnym teoriom i mitom.  Dagmara Mieszkis-Święcikowska podpowiada jak przygotować koty na nadejście nowego domownika.

W tym numerze - i tu jest mi bardzo miło - ukazał się artykuł podpisany moim nazwiskiem.


Numer lipcowo-sierpniowy zawiera wkładkę "Młode koty". Oprócz tego znajdziemy w nim kolejny artykuł o kotach z warszawskiego ZOO - tym razem bohaterami są irbisy.

Bardzo ciekawy jest również tekst autorstwa Magdaleny Smęder opisujący koegzystencję kota i jeża. Jeż do domu Pani Magdy trafił pewnego październikowego wieczoru i został na całą zimę.


Czerwcowy numer przynosi zachwyty nad twórczością Janusza Grabiańskiego, który nader często i w bardzo przyjemny sposób portretował koty. Jego ilustracje zdobią wiele książek z mojego dzieciństwa.

Łódzka Miejska Biblioteka Publiczna, filia nr 5, przedstawia historię mieszkającego wśród bibliotecznych półek kota o wdzięcznym imieniu Misiaczek. Ciekawe, czy w którejś z bibliotek z których korzystam też kiedyś zamieszka kot:-)

O tym jak dobroczynny wpływ na zdrowie człowieka mają koty pisano już wiele, ale przyznam, że za każdym razem wzruszam się i cieszę z mądrości czworonożnych przyjaciół. Piękny tekst o wychodzeniu z choroby przy pomocy kocich terapeutek napisała Magdalena Smęder.


Maj to ciekawa opowieść o Andy Warholu i jego kotach. Oraz pożegnanie dr Zuzanny Stromenger. 


Numer marcowy to kolejna historia szczęśliwego kota pracującego. Kicia mieszka w redakcji Wydawnictwa Literackiego znanego z upodobania do kotów. 


Kiedy dowiedzieliśmy się, że Duszka ma cukrzycę, dostałam ten numer [wrzesień 2008] "Kocich Spraw", żeby poczytać jak wygląda cukrzyca u kotów, jaki ma przebieg i jak wygląda życie kota po diagnozie. Ten artykuł, będący zapisem rozmowy Barbary Sieradzan z prof. dr hab. Romanem Lechowskim, dał mi podstawową wiedzę i zachęcił do tego, by zgłębić temat sięgając np. po książki profesora.

"Kocie Sprawy" to doskonały towarzysz. Zajmująca lektura, dobre zdjęcia i przede wszystkim życzliwość wobec ludzi i kotów, kotów i ludzi, którą widać w każdym z artykułów. Cieszą mnie akcje propagujące kocio-lubienie wśród dzieci, cieszy dostępność współpracujących z pismem lekarzy, terapeutów, psychologów, którzy z przekonaniem dbają o dobre imię kota wśród ludzi.

Komentarze

Blueberry pisze…
Nie jestem fanką kotów, więc raczej nie dla mnie.
Pozdrawiam
Unknown pisze…
Dobrze, że przypomniałaś wszystkim jak ważne święto będzie jutro! :)
Czasem zaglądam do "Kocich spraw", ale osobiście bardziej podobał mi się miesięcznik "KOT", który niestety już nie istnieje...
Pozdrawiam serdecznie :)
Monika Badowska pisze…
Blueberry,
a tak z ciekawości - to po co zostawiłaś komentarzy?
Pozdrawiam.
Monika Badowska pisze…
Lewus,
ważne święto:-)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj