Bożena Pinkos. Żyrafy w oborach.

Wydane przez 
Wydawnictwo Radwan

Bardzo cieszę się z tego, że przygodę z debiutami zaczęłam od książki Bożeny Pinkos. Gdy w połowie książki postanowiłam schować się pod kołdrę nie myślałam, iż rozstanie z bohaterkami "Żyraf w oborach" będzie aż tak trudne i skutek tego taki, że długo w noc (bo aż do ostatniej kartki) chichotałam nad książką pod zdziwionym i zaspanym kocim spojrzeniem. 

Gośka i Jolka to siostry. Obydwie są przedszkolankami, Jolka ma męża, a Gośka - jako ta młodsza - jeszcze nie. Ich przyjaciółką jest Dorota, pediatra, która zaczynała pracę w zawodzie od pielęgniarskiego fartuszka. Wszystkie trzy są szalenie energiczne, zdrowo szurnięte i serdecznie nastawione do całego świata. Owszem - bywają zapalczywe i nie zawsze ich postępowanie mieści się w ogólnie przyjętych normach kontaktów międzyludzkich (bo o tym, że panie nie wpisują się w stereotypy związane z wykonywanymi zawodami nawet nie trzeba wspominać). Jola i Gosia swoje wybuchowe charaktery zawdzięczają żeńskim przodkom - ich mama i babcia, kobiety w słusznym i słuszniejszym wieku, mają czasami szalone pomysły na utrwalanie młodości.

Opowieść toczy wartko, atrakcje pojawiają się często. Rodzina okazuje się być źródłem nieprzewidzianych niespodzianek, znajomi gwarantują nieszablonowe spędzanie czasu wolnego, a japoński kochanek babci i powinowaci z ukraińskiej prowincji dodają wyrazistego smaku opowieści. Bohaterki, co zaskoczyło mnie, ale nie oburzyło, używają soczystego języka, operują barwnymi porównaniami i bez problemu komunikują się z podwórkowymi menelami, jak i szacownym dyrektorem szkoły.

"Żyrafy w oborach" Bożeny Pinkos przypominają mi żywiołowy taniec. Jest energicznie, radośnie, bywa hałaśliwie, ale satysfakcja z dobrze wykonanych figur sprawia, że ze szczęścia aż chce się śmiać:) 

8 komentarzy:

Paula pisze...

A po tej recenzji chce się czytać:)

Monika Badowska pisze...

Paulo,
bo to książka, którą chce się czytać:)

Bazyl pisze...

Szkoda, że nie ma losowania, bo potrzebuję pozytywnej energii :D

Monika Badowska pisze...

Bazylu,
no cóż... Z pewnymi książkami nie umiem się rozstać;)

Klaudyna Maciąg pisze...

A ja jeszcze jestem sceptyczna - nie mam przekonania do polskiej prozy.

Monika Badowska pisze...

Futbolowa,
bywa;)

słowoczytane pisze...

A nieeee mówiłam, żeby od tej książki zacząć :)???

Monika Badowska pisze...

Skarletko,
ano mówiłaś;)))

Copyright © Prowincjonalna nauczycielka , Blogger