Przejdź do głównej zawartości

Aaaaaby czytać

Daniel Pennac. Jak powieść.
Przewodnik pisany w konwencji interesującej opowieści o tym, jak zarazić młodzież czytaniem. Nie jak nauczać czytania, a właśnie o tym jakim trzeba być i jak przekazać swoje bibliofilstwo, by stało się to dla młodych wiarygodne. Warunkiem sine qua non w tej sytuacji jest bycie miłośnikiem czytania:)

Beata Kulisiewicz. Witaj piesku! Dogoterapia we wspomaganiu rozwoju dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
Autorka przedstawia konkretne ćwiczenia do wykonywania podczas spotkań dziecka z psem, a także ćwiczenia przygotowującego dziecko do tego spotkania. W dziale „Dodatki” zamieszczono „Kwestionariusz obserwacji rozwoju dziecka” - ciekawie skonstruowany, przyjaźnie rozbudowany.

Rafał Dębski. Żelazne kamienie.
Kontrwywiad, wywiad, agenci rosyjscy i niemieccy. Wszyscy skupienie na poszukiwaniu Bursztynowej Komnaty. Akcja toczy się na Dolnym Śląsku, ale dużo tu mniej miasta niż w powieściach Krajewskiego. „Atmosfery” tez dużo mniej.

Dagmara Babiarz. Otwórz oczy.
Reportaże z różnych stron świata. Autorka odwiedza Amiszów, Żydów, Chińczyków, Papuasów, Nepalczyków. Z książki dowiedziałam się, że przyszłam na świat w 5737 rocznicę stworzenia świata (wg kalendarza żydowskiego).

Andrzej Pilipiuk. Czerwona gorączka.
Jedenaście opowiadań ściśle związanych ze współczesnością i różnymi wariantami przyszłości.
Najbardziej podobało mi się opowiadanie Gdzie diabeł mówi dobranoc. Europę przemianowano na Eurabię, Góry Świętokrzyskie na Góry Proroka a Bałtyk zwany jest Morzem Fatimy.

Robert Dugoni. Pan ławy przysięgłych.
Historia dość zagmatwana. Różni ludzie giną, bo coś, co wydarzyło się dawno temu, nie ma prawa wyjść na jaw. Człowiek, który myślał, że wie kim jest okazuje się tego nie wiedzieć po to, by w końcu uświadomić sobie swoje pochodzenie. Długo się ta książka zaczyna, ale gdy się już przebijemy przez początek, wciąga.

Wolfgang Brezinka. Wychowywać dzisiaj. Zarys problematyki.
W książce jest bardzo interesujący rozdział dotyczący moralności zawodowej nauczycieli. Autor pisze bardzo przystępnym językiem, dokładnie porządkuje przekazywane treści.

Ivan Klima. Ani święci, ani anioły.

Narratorów jest trzech: Krystyna, rozwiedziona dentystka samotnie wychowująca córkę, tocząca walkę mentalną z nieżyjącym już ojcem, Jana, córka Krystyny, uciekająca przed depresjami matki, odejściem ojca w narkotyki i seks i Honza, uczeń męża Krystyny, pracownik archiwum, kochanek Krystyny. Uwikłani w przeszłość, w codzienność, zamroczeni alkoholem, uzależnieniem od ludzi, którymi gardzą, sięgający po zapomnienie próbują odnaleźć siebie i swoje uczucia.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k