Zofia Stanecka. Marianna Oklejak. Basia i kolega z Haiti.

Wydane przez

Wydawnictwo Egmont

Moje pierwsze spotkanie z Basią (a przez nią z Literackim Egmontem) okazało się być bardzo interesujące. Po pierwsze - na okładce dostrzegłam dwanaście okładek dotychczas wydanych książeczek [+ćwiczenia], po drugie - nieco poniżej logotypy dwudziestu siedmiu instytucji wspierających publikowanie książek o Basi. Uświadomiłam sobie, że Basia to nie byle kto, że jest personą znaną i znaczną, a tylko moje niedopatrzenie sprawiło, ze dotychczas nie miałyśmy okazji się poznać.

Do przedszkola Basi przychodzi nowy kolega. Ma ciemniejszą, niż inne dzieci, skórę, i nic nie mówi. Titi, bo tak chłopiec ma na imię, chowa się pod stół i rysuje dziwne obrazki - czerwone słońce i ludzi leżących na ziemi. Co gorsza - Amalka, przyjaciółka Basi, siedzi razem z nim pod stołem, bez Basi. Złość dziewczynki zwraca się w stronę nowego kolegi.

Basia jest doskonałym symbolem naszych lęków i niechęci do tego, co inne i nieznane. Dzięki niej możemy zrozumieć, że wystarczy, by poznać czyjąś historię, by postarać się poznać przyczyny jego stanu, poznać jego samego, by przekonać się czy nasz pierwotny osąd był właściwy.

Basia, dziewczę żywiołowe i emocjonalne, obudziła moją sympatię. Na półce na lekturę czeka jeszcze jeden tom z serii. I całe szczęście:-)