Przejdź do głównej zawartości

Ali Mitgutsch. 1001 drobiazgów. W mieście., 1001 drobiazgów. Na wsi



Wydane przez
Wydawnictwo Tatarak


Co jakiś czas zmienia się moja lista "hitów książkowych dla dzieci przyjaciół", tzn. książek, które po prostu trzeba kupić idąc w odwiedziny do maluchów. Od niedawna w czołówce są książki z serii 1001 drobiazgów Wydawnictwa Tatarak. 

Pamiętam, że w dzieciństwie, kiedy jeszcze nie umiałam czytać, uwielbiałam oglądać przeróżne wydania albumowe i encyklopedie - setki fotografii, mnóstwo szczegółów, za każdym razem coś nowego... Też tak mieliście? Właśnie takie są książki 1001 drobiazgów - można je oglądać w kółko i zawsze odkryjemy coś, czego wcześniej nie zauważyliśmy! Chyba nie da się niby znudzić, można wymyślać przy okazji różne zabawy (policz ile jest piesków na obrazku... pokaż to, co jest czerwone...). 

Świetne książki, idealne do podróży (twarde kartki!!!) i na deszczowe popołudnie w domu. Dzięki tym książkom trzygodzinna podróż pociągiem minęła Helence nie wiadomo kiedy. Ilustracje ładne i zabawne (poszukajcie na przykład "kuzyna z miasta" w książce o wsi). Warto, warto i jeszcze raz warto!!!

Izabela, mama Heleny

Komentarze

kornwalia pisze…
O, to będzie chyba mój prezent dla bratanic na święta :) Ekstra, dzięki :)
Agnes pisze…
Wygląda naprawdę ciekawie, a że mój mały smyk rośnie i coraz bardziej ciekawy świata, to chyba to będzie dobry zakup. Dziękuję!
Monika Badowska pisze…
Agnes,
z pewnością:-)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj