Przejdź do głównej zawartości

Jolanta Kwiatkowska. Rozsypane wspomnienia.



Wydane przez
Wydawnictwo MG

Niektóre tajemnice mają to do siebie, że ich ukrywanie rzutuje na całe życie osób w nie zaangażowanych. Tak właśnie jest w historii Małgorzaty i Piotra, którzy, by ukryć rodzinną tajemnicę zmuszeni są do podejmowania decyzji trudnych i w konsekwencji - odmieniających całe ich życie.

Gosia i Piotrek znają się od dziecka. Ich uczucie wrastało wraz z nimi, dojrzewało, by w końcu z młodzieńczego zauroczenia stać się dojrzałą miłością. Małżeństwo bohaterów książki przeżywa dobre i nieco słabsze chwile, ale małżonkowie cenią swoją obecność i cieszą się  owocem swojej miłości, córką Kasią. Niestety, szczęściu rodziny zagraża piętno choroby psychicznej; mama Małgorzaty chorowała i wydaje się, że jej wnuczka zachowuje się w inny, niż pozostałe dzieci, sposób.

Fabuła powieści skupia się na trzech ważnych elementach: wspomnianej już tajemnicy, której utrzymanie determinuje życie małżeństwa, wczesnego macierzyństwa i choroby psychicznej. Każdy z tych problemów jest bardzo istny, dogłębnie opisany, ale mam wrażenie, że pierwszy dominując w narracji przysłania tematy bardzo istotne i wciąż aktualne.

"Rozsypane wspomnienia" Jolanty Kwiatkowskiej to powieść, która wzrusza, zmusza do namysłu nad swoim życie, zachęca do tego, by docenić to, co się ma.

Komentarze

Visell pisze…
czytałam recenzowałam. Powiem krótko: podobało mi się, co u mnie stanowi rzadkość, jeśli chodzi o tzw. "lekką" literaturę.
Magda pisze…
sama nie wiem, niby ciekawa ale chyba sobie podaruję :)
Monika Badowska pisze…
Visell,
nie mogę się oprzeć wrażeniu, że ta książka jest tylko "pozornie" lekka.
Monika Badowska pisze…
Namawiam do czytania, mimo wątpliwości:-)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj