Antonina Kozłowska. Trzy połówki jabłka.

Wydane przez

Wydawnictwo Otwarte

Teresa spotyka w tramwaju mężczyznę, którego kochała będąc studentką. On ma żonę, wkrótce będzie miał dziecko, ona ma dwoje dzieci i poczucie, że jej małżeństwo stoi na skraju kryzysu. I choć mało to racjonalne, oboje ulegają niewygasłej fascynacji próbując jednocześnie nie skrzywdzić swoich najbliższych. Co oczywiście jest awykonalne. Autorka przeplatając „dawniej” i „teraz” opowiada nam historię pragnienia, które nie uciszone rozpaliło się przy najmniejszej okazji w potężną namiętność. Tyle tylko, że ani na tym pragnieniu, ani na tej namiętności nie da się zbudować rodziny. 

Antonina Kozłowska nader trafnie obserwuje świat. I tak jak udanie opisuje rzeczywistość: 

„dwie twierdze konsumpcji, ustawione wrogo naprzeciwko siebie: Reduta i Blue City, bezokienne, białe, obwieszone neonami fortyfikacje przywodzące na myśl kościoły pozaziemskiego wyznania, gdzie miliony wiernych bez twarzy modlą się do czerwonego neonu z literami „H” i „M”, składają ofiary bogom o włoskich i angielskich imionach, potwierdzają swoje istnienie, przepuszczając kawałki plastiku przez czytniki(…)”, tak równie doskonale radzi sobie z tym, o czym pisać dobrze jest chyba najtrudniej – z emocjami bohaterów.

Ta lektura zmusza do myślenia. Do tego, by spojrzeć na siebie i zastanowić się, co by było gdyby dziś pojawił się ktoś z przeszłości. Czy jego obecność obudziłaby dawne drżenie?

Podziwiam i lubię pisanie Antoniny Kozłowskiej. Czekając na jej kolejna książkę zaglądam tu, by zaspokajać swoje do jej pisania upodobanie:)