Jan Seghers. Zbyt piękna dziewczyna.
Wydane przez
Wydawnictwo Czarne
To, że bohaterka powieści mieszkała we Francji nie dało mi do myślenia. To, że wśród imion i nazwisk innych bohaterów brakowało takich z dużą liczbą samogłosek, też nie. Tknęło mnie dopiero przy miejscu w jakim dzieje się akcja powieści, a mianowicie przy Frankfurcie nad Menem. Zdziwiłam się - "Czemu skandynawska powieść toczy się w Niemczech?", a po dokładniejszym wczytaniu sie w notkę od wydawcy wiedziałam, że autor jest Niemcem i ów Frankfurt jest jak najbardziej usprawiedliwiony.
W pewnej wsi pojawia się przepiękna dziewczyna. Opiekuje się nią samotna kobieta. Gdy kobieta umiera, dziewczyna znika. Czas jakis później policja w rzeczonym Frankfurcie znajduje podziurawione nożem zwłoki młodego mężczyzny. A później zatopione auto z kolejnym zabitym. I jeszcze jedno ciało, tym razem w drogim hotelu, podobnie jak poprzednie mocno okaleczone. Wydaje się, że winę ponosi albo jeden z kolegów zamordowanych, albo tajemnicza - piękna - dziewczyna.
Atmosfera powieści jest... Hm, no właśnie. Z jednej strony intryga kryminalna trzyma w napięciu, z drugiej strony - wycofany, sztywny i zachowawczy Marthaler prowadzący śledztwo nadaje całej sprawie dość specyficzny wydźwięk. Policjant jest zmęczony, zgorzkniały i osamotniony. Próbuje ze swojego zagubienia zrozumieć innych ludzi, w tym także piękną dziewczynę i jej postępowanie.
Są pytania, na które autor daje nam odpowiedzi. Są też i takie, na które odpowiedzi nie powinniśmy się spodziewać, bo ją możemy znaleźc we własnych projekcjach na temat tego, kto pytania zadaje.
6 komentarzy:
słyszę o tej książce tu i tam od dawna, recenzje jak najbardziej pozytywne, a jeszcze nie miałem jej w rękach:)
ale książka jest w obiegu wśród moich znajomych. polecają bardzo, więc wypada przeczytać:)
No popatrz, nie tylko Skandynawowie piszą dobre kryminały :-) Chociaż z tego, co piszesz, uczucia raczej ambiwalentne po lekturze...
Mr_Lupa,
przeczytaj:)
Jarku,
a właśnie nie mam rozbieżności w uczuciach po lekturze. Zdecydowanie mi się podobało, choć klimat powieści był dość ciężki.
Co za okładka!
Bazylu,
:)
Mężczyzna z okładki podobny jest do aktora młodego Opanię.:)
Prześlij komentarz