Petra Reski. Daleki kraj.

Wydane przez

Wydawnictwo Borussia

Czy umiecie powiedzieć skąd pochodzicie? Gdzie sięgają Wasze korzenie? Czy znacie miejsce, z którego wywodzą się Wasi przodkowie?

Petra Reski urodziła się i dorastała w Zagłębiu Ruhry. Dorastała pod opieką matki, pochodzącej ze Śląska i rodziny, nieżyjącego już ojca, pochodzącej z Prus Wschodnich. Dorastała między OJCZYZNĄ dziadków, a U NAS W DOMU matki, próbując połączyć swoje życie z przekazem kulturowym otrzymywanym od bliskich. 

Rodzina ojca, Reskich, była dużą, solidnie związaną ze sobą rodziną. Prym w rodzinie wiodła babka - niczym szef mafii albo babka Canetti - decydując o życiu wszystkich swoich krewnych. To kobiety podejmowały decyzje, to na nich spoczywała odpowiedzialność, to one dźwigały na ramionach cały rodzinny świat.

Dorosła już Petra, po śmierci dziadków, czyli podstawowego ogniwa łączącego ją z Ojczyzną, wyrusza do Polski, by odnaleźć to, o czym słyszała podczas spotkań rodzinnych. Miejsce, które odnajduje - miejsce z dziadkowych opowieści, miejsce - jej zdaniem nadmiernie uświęcane tęsknotą - okazuje się mieć w sobie ów urok, tę magię i tajemnicę, do której wciąż wzdychali jej dziadkowie. Jest młyn, karczma Szwajcaria Wschodniopruska, rzeka i niedalekie jezioro. I, co najważniejsze, są ludzie, którzy znali jej przodków. Ludzie, którzy w pamięci mają młodą Anię i postawnego Alo, ich ucieczkę przed wojenną zawieruchą, podobną do ucieczki wielu spośród tych, którzy dziś zamieszkują tereny Prus Wschodnich.

Petra Reski opisując swoje spotkanie z mieszkańcami Rusi dokonuje rozrachunku z przeszłością. Opowieść toczy się wielowątkowo: przeszłość rodzinna z pamięci kobiety, przeszłość tkwiąca w pamięci mieszkanek Rusi, wydarzenia, o których Petra dowiaduje się dopiero tu - w miejscu przodków, teraźniejszość przesycona ubóstwem i beznadzieją współczesnej, dalekiej od wszystkiego wsi.

Bardzo mi się podobała ta książką. I cieszę się, że przeczytałam ją teraz - po wizycie w domu, w którym mieszkali moi dziadkowie, w kórym dorastała moja mama i jej rodzeństwo. I choć trudno mi określić precyzyjnie swój HEIMAT to w miejscu, które odwiedziłam, zaklęte są moje dziecięce dni.

P.S. Pieśń Wschodniopruska:

O kraju ciemnych lasów
i przezroczystych jezior,
nad szerokim polem
lśnią Plejady.


Silni chłopi kroczą
za koniem i pługiem.
A na niebie bojaźliwie
ptaszek już wiruje.

Morze kontynuuje śpiew
szczęścia.
Łoś zasłuchał się
w wieczność.

Nad bagnami, nad zatoką
wschodzi świt.
Tak zaczyna się dzień,
czystym światłem, tak.

P.S. 2. Strona autorki.