Przejdź do głównej zawartości

Leila Aboulela. Tłumaczka.

Wydane przez
Wydawnictwo Remi

Opowieść o Sammar i Raem, ich przyjaźni przeradzającej się w miłość, toczy się niespiesznie z właściwym namysłem i szerokim tłem kulturowym.

Sammar poznajemy w chwili, kiedy kobieta rozpamiętuje dni spędzone z mężem - doskonale znanym sobie od lat dziecięcych - Tariqem. Jednocześnie, żyjąc jakby za wdowią zasłoną, Sammar przygląda się światu, Szkocji, z ciekawością i zdumieniem. Wspomina Chatrum i znajduje różnice - szczególnie te w funkcjonowaniu społecznym ludzi. Sammar, pracując jako tłumaczka arabskiego w Aberdeen, ma okazję do spotkań z różnymi, fascynującymi ludźmi. Poznaje tam także Rae, który ze współpracownika staje się dla kobiety nadzieją na prawdziwie intensywne życie, przepustką do realnego świata (dla niej, wdowy, w pewien sposób niedostępnego).

Przyznaję, że choć powieść podejmuje tematy ważne - różnice światopoglądowe, głębię wiary i zawierzenia Bogu, emocje i wzajemnie, międzyludzkie oczekiwania - nie umiałam czytać jej tak dobrze, jak na to zasługuje. Bywają takie powieści, z kręgu kultury islamskiej, z którymi jest mi nie po drodze, po które sięgam skuszona Waszymi recenzjami, ale nie odnajduje w nich tego, co mnie poruszy. Tak było z "Zupą z granatów" i "Solą i szafranem". Świadoma własnych ograniczeń w tym względzie ciekawa jestem bardzo Waszych wrażeń z lektury "Tłumaczki" :-)

Komentarze

Anonimowy pisze…
mnie też specjalnie nie pociągają te rejony ale tytuły które wymieniłaś weszły mi całkiem gładko :) i "Tłumaczkę " kiedyś też przetestuję :) chyba
Pozdrawiam !
Anonimowy pisze…
Brzmi niezmiernie ciekawie, a mnie coraz bardziej wciąga w czytanie książek z dwóch obszarów: fantasy oraz właśnie takich, które pozwalają mi poznawać inne kultury. Muszę dorwać w swe łapki :)
Monika Badowska pisze…
Niebieska,
przetestuj, bo ciekawa jestem Twojej opinii:)

Książkowo,
miłej lektury zatem:)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj