Przejdź do głównej zawartości

Wyróżnienie i zimna codzienność

Od Mrouh z Manualnika Kocio-kwik dostał wyróżnienie:

Dziękuję bardzo:)

Chciałabym wyróżnić:

Abigail, gdyż uwielbiam podglądać jej czarujący, wielozwierzęcy dom,

Oliska z Małą Biedą i Kotem Pataponem, bo miło u nich,

Xmaseve od Teofila, Dzidki i Stefa za poezję w opowieściach o Stadzie,

Padmę z Miasta Książek, bo posiada dar inspirowania innych,

Montgomerry piszącą o tym, co Słowem Malowane; aż miło widzieć jak rozkwita w blogowym świecie.

*   *   * 

Zimna codzienność (czytaj zimne kaloryfery i aura niespodziewanie jesienna;)) przekonały Gusię, żę spać z nami na łóżku jest dobrze.

Koty przyłapane na kołdrzeniu wyglądają tak:

Nusia doszła do wniosku, że trzeba leżeć przy komputerze - tam będzie najcieplej:)


Ogólnie rzecz biorąc dni spędzamy pod kocem, opatuleni kotami i ubrani w ciepłe swetry i grubaśne skarpety. U Was też tak zimno?

Komentarze

abigail pisze…
U nas ciepło całkiem jeszcze... Ale opatulenia kotami zazdroszczę... I bardzo! bardzo dziękujemy za wyróżnienie... :)
montgomerry pisze…
Dziekuję bardzo za wyróznienie:) jest mi bardzo miło za tak szczególne słowa:) pozdrawiam serdecznie
kociokwik pisze…
Abigail,
a Twóje zwiarzaki Cię nie grzeją?:)

Montgomerry,
:)
Kot Patapon pisze…
A u nas dzis wlaczli grzanie, ale kot Patapon jest tego zdania, co Nusia i także zalegl koło komputera :)
Przy okazji rowniez bardzo dziekujemy za wyroznienie :)
abigail pisze…
kociokwiku - niestety nie. Urwis jak był mniejszy/młodszy troszkę spał mi na nogach... ale odkąd pojawił się Mały Kot to może raz mu się zdarzyło. Mały Kot chyba śpi w nogach (ale nie na), ale zdaje się, że nie codziennie. W każdym razie nie mam z nich zbyt wiele pożytku :P.
kociokwik pisze…
Olisku,
proszę bardzo:)

Abigail,
współczuję.

Mamy cieple kaloryfery!!!
mustahelmi pisze…
my od niedawna dogrzewamy się kominkiem - koty odkryły to źródło ciepła dopiero wczoraj, a dziś wykazywały wielkie zdziwienie faktem, że ta wielka rzecz, przy której wczoraj można było się ogrzać, dziś jest lodowata ;)))
kociokwik pisze…
Mustahelmi,
witaj:))) Skończyliście remont? Będziesz pisała?
Straszną rzecz zrobiliście nie paląc w kominku - bo niby gdzie Koty mają się ogrzać?;)))
EwKo77 pisze…
U nas nieśmiało grzeją kaloryfery, ale może nie powinnam się przyznawać ]:>

Na noc i tak je zakręcam, wiec kociska - sekcja juniorów - odkryła, że POD kołdrą jest cieplej niż NA niej.
W zeszłym roku tałatajstwo jeszcze spało w kartonie i nie marudziło. Daj palec, a...

Doczytuję, co tam słychać :)
kociokwik pisze…
Ewko,
ja lubię jak Kociaste przychodzą - tylko wtedy się ruszać nie można;)
xmas_eve pisze…
Wraz z Kotami bardzo dziękuję za wyróżnienie :)
kociokwik pisze…
xmas_eve,
proszę bardzo:)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k