Przejdź do głównej zawartości

Zilustrowany sen koci














Lub do snu się przygotowywanie;)

P.S. Widzicie to pudełeczko okok Sisi? Chwile przed tym, jak wyciągnęłam aparat, Sisi wyjęła z pudełeczka zębami kasztana i zaniosła go na podłogę;)
P.S.2. Przynosicie kasztany jesienią? U nas jest cały stos - z czego większość już wepchnięta pod wersalkę;)

Komentarze

Kot Patapon pisze…
Tak, kasztany, trzeba koniecznie jesienią zebrać! :) I Biedokot ma z nich rozrywkę (kot Patapon już wyrósł z tego), a potem ja także podczas sprzątania mieszkania.
Ale jak Sisi mogła przenieść kasztana? Czy to się mieści o pyszczka w ogóle? :)
kociokwik pisze…
Patapon wyrósł? Nie wierzę w dorosłość kotów;)
Mieści, a jakże:) I nawet wróciła po kolejnego,ale zobaczyła aparat i zrezygnowała;)
abigail pisze…
wow! jestem pod wrażeniem. Mały Kot kasztany goni, ale w pysku ich nie nosi. a pod wersalkę, czy łóżko do spania inne koniecznie, bo odpromienia żyły wodne ;)... będę musiała nazbierać, bo chyba śpimy na takiej...
kociokwik pisze…
Abigail,
noszę kasztany w kieszeniach kurtki jesiennej:)
Anonimowy pisze…
Rumor kasztanami lub orzechami, to ulubione zajęcie Mamby i Pumy. Dawno temu Trusia chowała je pod dywan.

Zapraszamy na nasz blog po odbiór wyróżnienia.
Anonimowy pisze…
Rumor kasztanami lub orzechami, to ulubione zajęcie Mamby i Pumy. Dawno temu Trusia chowała je pod dywan.

Zapraszamy na nasz blog po odbiór wyróżnienia.
Nasze zwierzaki pisze…
przepraszamy za te powtórki - już chyba wiem, co robiłam źle
może teraz :)
Ewko77 pisze…
Kasztanów nie zbieram, ale szyszek, orzechów i żołędzi u nas dostatek. Zośka namiętnie kradnie długopisy - wyjmuje je z kubka stojąego na biurku i rozwala po całym mieszkaniu, poza tym ma do dyspozycji takie małe plastikowe - nie wiem, jak to nazwać - ampułki? po intronie, z wieczkiem. Uwielbia je. Aha... jeszcze strzykawki.

Na kasztany już nie ma miejsca :D
kociokwik pisze…
Ewko77,
a my wciąż zbieramy zabawki i wrzucamy do zabawkowego - kociego kartonu:)))

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k