Przejdź do głównej zawartości

Kate Morton. Zapomniany ogród.


Wydane przez
Wydawnictwo Albartos A. Kuryłowicz


Cieszę się, że na półce czeka na mnie druga książka wydana w Polsce tej pisarki, bo skoro przyjemność sprawiło mi czytanie pierwszej, nie powinnam się zawieść na drugiej.


W "Zapomnianym ogrodzie" bohaterki drążą tajemnicę pochodzenia, przynależności rodzinnej, tożsamości kobiety, która jako czteroletnie dziecko zeszła z pokładu statku płynącym z Anglii w Maryborough, w Australii. Dziewczynka nie pamiętała jak jej na imię, wiedziała, że na statek wprowadziła ją Autorka, a całym jej dobytkiem była niewielka biała walizeczka, w której, między innymi, znajdowała się książka z baśniami. Te baśnie okazały się być jedynym elementem pozwalającym wyruszyć Nell, gdy już była dorosła w fascynującą i bolesną podróż  odkrywania własnej przeszłości.


Śladami Nell podąża po wielu latach jej wnuczka, Cassandra i to ona odkrywa prawdę o pochodzeniu babci, podobnie jak odkrywa ów tytułowy, zapomniany ogród.


"Zapomniany ogród" to książka pełna tajemnic, przepięknych opowieści i silnych kobiet. Książka, która pozwala wędrować ścieżkami fabuły niby labiryntem odsłaniając przed czytelnikami coraz to nowsze informacje o przodkach Nell. Miło mi się czytało tę baśniową powieść.


P.S. Książka jest na sprzedaż. Cel szlachetny, bo pieniądze pozwolą kupić coś (jedzenie, leki, itp) kotom z katowickiego schroniska. Gdyby ktoś był zainteresowany, proszę o kontakt.


P.S. Ostatni tydzień przed feriami jest tygodniem szczególnie wymagającym - dlatego jestem tu rzadziej niż dotychczas.

Komentarze

Anonimowy pisze…
mam na nią chętkę :) od dłuższego czasu więc może ja ją kupię jeśli nie chcesz jakiejś bajońskiej sumy ?
Czytałam Dom w Riverton tej autorki i tam był podobny problem i też byłam zachwycona. Świetnie się czyta i nie jest pustym czytadłem:)
słowoczytane pisze…
A ja z innej beczki: patrzę od jakiegoś czasu i nie wierzę. Nauczycielko: kiedy Ty znajdujesz czas na przeczytanie tych wszystkich książek? Kiedy masz czas na pracę, sen, zakupy i inne przyziemne sprawy?
Naprawdę...patrzę i jestem pełna podziwu;-)
Pozdrawiam serdecznie
Lilithin pisze…
Morton gdzieś tam w mojej głowie siedzi ciagle. Mam nadzieję, że kiedyś mi się uda przeczytać.
Monika Badowska pisze…
Niebieska,
zaraz napiszę e-maila:)

Kalio,
tym bardziej się cieszę, że czeka na mnie też "Dom w Riverton".

Skarletko,
szybko czytam:) Dziękuję:)

Lilithin,
u mnie też długo siedziała:)
liritio pisze…
Ja, podobnie jak Skarletka, już od dawna jestem pełna podziwu dla tego ogromu nie tylko czytanych, ale jeszcze w jakikolwiek sposób komentowanych na blogu książek!
Twoje "rzadziej" jest większości "częściej" :)
damqelle pisze…
Od czasu kiedy przeczytałam "Tajemniczy ogród" podnieca mnie każda myśl na dźwięk słowa "ogród" i "tajemnica". Niestety w moim życiorysie nie ma ani ogrodu, ani tajemnicy. Moja rodzina jest ze śląska i ja się nigdzie stąd nie ruszyłam - dlatego pozostaje mi czytanie książek które przenoszą mnie w świat pełen magii i wyobrażeń.

Ciekawa jestem czy i ty masz po przeczytaniu pewnych książek taki rodzaj żałoby, żalu że opowieść dobiegła końca i już ją znasz, już nie ma tajemnicy?
Vi pisze…
dołączam się do tej grupy pełnych podziwu. A słowo "rzadziej" brzmi jak dowcip :). Jesteś niesamowita !!!
chętnie bym kupiła, szczególnie, że na taki szczytny cel, ale z wysyłka do Irlandii to by było za dużo, no i jakże miałabym ci zapłacić, przecież kart kredytowych online nie przyjmujesz, hihi. Pozdrawiam ciebie i koty
Monika Badowska pisze…
damquelle,
owszem mam takie książki (tytułów wybacz teraz nie wymienię, bo dopiero się obudziłam i nie pamiętam), po których żałuję, że już je znam, żałuję, że skończył się te czarowny czas jaki trwał, gdy je czytałam, po których muszę się zatrzymać, poleżeć wtulona w kota, by zatrzymać tajemnicę:)

Virginio,
:)

Kasiu.eire,
książka już sprzedana:) Ale dziękuję za dobre chęci:)
Agnes pisze…
O, za późno zajrzałam, no nic :)
Anonimowy pisze…
fajnego masz bloga zapraszam na stronę http://www.e-halo.pl/
Motylek pisze…
Książka jest NIESAMOWITA, a ja cieszę się, że ją przeczytałam. i nie ukrywam, że to dzięki temu , że tutaj o niej przeczytałam.

Motylek
Monika Badowska pisze…
Motylku,
cieszę się:)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k